หากชีวิตฉันไม่มีวันพรุ่งนี้ โปรดทำใจให้ดีแล้วเข้มแข็งไว้ คิดเสียว่าฉันผ่านมาและผ่านไป เป็นแค่ใครคนไกลที่รู้จักกัน เธอกั้นไม่ได้หรอกความตาย สิ่งเดียวที่เธอช่วยได้ คือลืมฉัน ลืมที่ผ่านมาลืมนะว่าเราเคยผูกพัน ไม่อยากเป็นอดีตให้เธอทรมาน... ...ในวันที่ฉันต้องจากลา -=อย่าพึ่งตกใจ เราไม่ได้ลาตายนะ คือว่าช่วงนี้เจ็บหัวใจบ่อยมาก เมื่อก่อนก็เจ็บแต่ไม่บ่อยขนาดนี้ (หัวใจจิงๆ ที่สูบฉีดเลือดอ่ะ) มันจะเจ็บเหมือนมีคนบีบ (แย่ๆ) ยังไม่ได้ไปตรวจเลย แค่พูดเพื่อๆไว้ (เราคงไม่แจ๊คพอตตายตั้งแต่อายุ 12 หรอกนะ)=-
15 พฤศจิกายน 2545 18:41 น. - comment id 95824
ไม่หรอกนะค่ะ ทำใจดี ๆ เข้าไว้นะ ถ้าเจ็บใจมาก ๆ ก็ไปหาสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ เช่น สวนสาธารณะสิค่ะ หาเพื่อนไปเดินเล่นด้วยก็ดีนะคะ ...
15 พฤศจิกายน 2545 20:29 น. - comment id 95848
ไม่มีหรอกวันพรุ่งนี้ที่จะมาไม่ถึง เพราะทุกคำนึงมีความฝัน เพราะทุกวันมีความจริง ขอให้เธอต้องยอมรับความจริงให้ได้ ถึงแม้จะเจ็บปวด..มากเพียงไหน ชีวิตก็ยังคงอยู่...และโลกก็ยังคงหมุนไปตามกาลเวลา.... เป็นกำลังใจนะ
18 พฤศจิกายน 2545 19:14 น. - comment id 96323
ง่า .....ตามมาอ่านอย่างติดๆ(ขอโทษอ่ะคะ ที่ช้า กราบๆๆ) พอเข้าใจความรู้สึกอ่ะ ..ที่ท้อ ...อืมมเราก็เป็นเหมือนกันนะ !! แต่ทำดีที่สุดแล้ว พยายามต่อไป ยังมีคนที่ตามอ่านกลอนอีกมาก อย่างน้อยก็เราคนนึงแหละที่ชอบกลอนแนวนี้ อิอิ ก็ ..อายุเท่านี้ จามีใครเข้าใจได้ เข้าใจเท่าเด็กที่อายุเท่ากันนะ เข้าใจคะ ..ในนี้มีผู้ใหญ่ แต่เค้าอาจจะไม่รับรู้การสื่อสารของเด็กก็ได้นะ ...^--^ แต่ก็แต่งต่อไปคะ เราก็ท้อเหมือนกัน ........ ที่เห็นแบบนี้ แต่แว่นหนาออกจะหนักกว่า อีกไม่นานเราก็อาจจะหนักก็ได้นะแต่ตอนนี้เราอยากจะเลิกก็บ่อยนะ แต่ไอเดียมัน ..ไม่หยุด อิอิ แต่งต่อไปเถอะ ยังมีอีกหลายๆคนที่ชื่นชอบบทกลอนนะคะ ^---^