หน้าส่วนตัว
นานมาแล้วที่ฉันท่องไปในโลกกว้าง
โลกที่สร้างบทเรียนบทละครให้ตัวฉัน
โลกที่เป็นเช่นเพื่อนกับตะวัน
โลกที่ปันสุขทุกข์ระคนปน
จวบจนวันนี้วันนที่ฉันคิดถึงบ้าน
วันที่ขานหาไออุ่นรักจากผู้คน
วันที่ใจฉันร้องไห้ยอมจำนน
วันที่ค้นหาตะวันมาฉายแสง
ดั่งวิหคปีกหักรักคืนรัง
อยู่ด้วยความหวังความรักในทุกแห่ง
อยู่ด้วยใจหนึ่งดวงที่อ่อนแรง
รอวันเข้มแข็งเหินกลับฟ้าถลาบิน
บินทีละหลา 31 ต.ค. 2545 13:49 น. - ID 25368 
892
1
0
31 ตุลาคม 2545 14:01 น. - comment id 92767
คงจะรู้สึกอบอุ่นขึ้นมากเลยใช่ไหมคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
