ได้แต่รับฟัง...

พี่ชา_ย^^

**แผ่ว.. ฉันนิ่งเงียบงันราวคนใบ้
ฟังเสียงสะอื้นให้.. ของคนตรงหน้า
หยดแล้วหยดเล่า.. เจ้าดวงน้ำตา
กลิ่งหล่นเปื้อนหน้า ชะรอยแป้งเป็นทาง
**ดวงตาฉันดูว่างเปล่า
แฝงด้วยความหม่นเศร้าอ้างว้าง
ปล่อยให้เธอเล่าเรื่องที่ผ่าน
เพื่อให้ฉันเป็นที่ระบายความอึดอัดใจ
**สิ่งที่เธอพร่ำเรียกหา
เป็นสิ่งมีค่าที่ฉันสามารถมอบให้
หากแต่มันแผ่วเบากว่าเสียงที่เธอร่ำไร
ความห่วงใย.. กำลังใจที่ส่งไปจึงไกลเธอ				
comments powered by Disqus
  • แม่มดน้อยค่ะ

    30 ตุลาคม 2545 14:34 น. - comment id 92530

    เพราะจังเลย         =^_^=
    
    ชอบที่สุดเลยล่ะ. . .
    
    พี่ชาย แต่งแต่กลอนเพราะ ๆ อ่ะ . .อิจฉาจัง
    
                              ^__*
  • ฟา

    30 ตุลาคม 2545 17:48 น. - comment id 92571

    อบอุ่นน่าอยู่ใกล้จัง บางทีคนที่บอบช้ำก็อาจต้องการแค่คนคอยรับฟัง จริง ๆ
  • หว่ออ้ายหนี่

    12 พฤศจิกายน 2545 00:21 น. - comment id 95137

    เพราะมากครับ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน