เมื่อเย็นเยียบเหยียบย่ำพร่ำพรมหล้า เมื่อนภาสว่างใสไร้ปกป้อง ไม่มีเมฆาขาวเข้ารับรอง แสงแรงของสุริยากล้าเหลือเกิน จะเป็นหมอกจางจางกางกั้นไว้ จะเป็นเมฆปุยใหญ่ไม่สะเทิ้น กักกั้นกรองแดดจ้าเพื่อพาเพลิน ยามเจ้าเดินชมไพรในหน้าหนาว แม้นใจนางลางลองต้องการรู้ ว่าพี่ผู้พึงถนอมยอมเพื่อสาว ว่าพี่เพ้อเฟ้อเฟื่องเพียงเรื่องราว เสมือนบ่าวตามติดคิดรับใช้ เหมือนทาสเรือนเบี้ยเตี้ยต่ำศักดิ์ แค่หลงรักยังยอมพลีชีวิตได้ เหมือนมดผึ้งภมรพวกปลวกมอดไม้ ยอมพลีกายถวายร่างเพื่อนางพญา เป็นไปได้เป็นให้ในทุกสิ่ง แม้ความจริงเพียงเพ้อฝันหวั่นผวา เพราะตรอมตรมตามลมพร่างพรมมา หรือเพราะว่า คิดถึง จึงเลื่อนลอย (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 30 ต.ค. 2545 13:27 น. - ID 25317 
828
1
0
30 ตุลาคม 2545 14:06 น. - comment id 92526
..วับวาวราวหยาดน้ำ......................ทิพยธาร คะนองศัพท์สดับกานท์....................สั่นเทิ้ม สุขุมนุ่มสราญ...............................เริงร่าย กลอนกล่อมถนอมเคลิ้ม..................ส่งน้องสคราญนอน ฯ
30 ตุลาคม 2545 17:45 น. - comment id 92566
ลมหนาว @^____^@
30 ตุลาคม 2545 18:02 น. - comment id 92585
หวานจนหนาวไปหมดแล้วพี่ม้าฯ ภาษาสวยงามเสมอเลยจ้ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
