ฟ้า-คนไกลตา-ความคิดถึง

.+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+.

          มองฟ้าแล้วคิดถึงคนฝั่งโน้น
กอดตัวเองกับขอบฟ้าไกลโพ้น อย่างเหว่ว้า
หยิบดาวดวงไกล คว้าไขว่ให้คนไกลตา
คว้าได้แต่ความเงียบของท้องฟ้า หยิบได้แต่น้ำตาตัวเอง
          ทำไมมันไกลจังนะระยะทาง
นับวันช่องว่าง ยิ่งทำให้เค้วงคว้าง...จนร้องไห้เก่ง
ทรุดตัว ซบน้ำตาบนหน้า กับเพลงบางเพลง
เมื่อเลือกจะรักแล้วช้ำเอง ก็ทำได้แค่ฟังบทเพลงของน้ำตา				
comments powered by Disqus
  • ต้นไผ่

    29 ตุลาคม 2545 15:03 น. - comment id 92197

    เพราะดีค่า คิดถึงพี่กอล์ฟจังเลยอ่า
    เดี๋ยวนุ้ยส่งโปสการ์ดหาทั้งคู่เลยน้า
  • ยังแคร์

    29 ตุลาคม 2545 16:32 น. - comment id 92227

    อ้าวแล้วพี่อ่ะนุ้ย อิอิ
    
    นี่ๆแอบมาต่อกลอนกันง่ะ
  • mono

    29 ตุลาคม 2545 19:22 น. - comment id 92280

    เศร้าแต่เพราะเหมือนเดิม  คิดถึงนะจ้ะ น้องน้ำค้าง
  • r-u-n

    29 ตุลาคม 2545 20:32 น. - comment id 92312

    เพราะเหลือเกินค่ะ เข้าใจคิดคำนะ อ่านแล้วมันกระชากๆ อ่ะ
  • ต้นไผ่

    11 พฤศจิกายน 2545 19:28 น. - comment id 95066

    ส่งให้พี่หวานด้วยอยู่แล้น

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน