ณ กาลหนึ่ง สองมือเจ้าจับคว้า สองตาเจ้ามุ่งมั่น สองขาเจ้าหยัดยัน หัวใจนั้นมันอดทน ยากไร้พาไกลถิ่น ชีวินเจ้าขัดสน อดอยากให้ยากตน จึงดั้นด้นไม่งอมือ สิ้นนามาเมืองหลวง เสี่ยงดวงขนแบกถือ เสาะหาใส่ท้องคือ กระเพาะหรือยัดลงไป หน้าเจ้าร้อนเผาแดด ส่องแผดมาแปลบไล่ แสบหลังกระทั่งใจ หนี้บานไสวให้แสบทรวง เหงื่อไคลเจ้าไหลหลั่ง พลั่งพลั่งหยาดหยดล่วง เหงื่อใครฤาเหยื่อลวง ที่เหนี่ยวหน่วงห่วงแรงงาน รายวันร้อยกว่ากว่า เหนื่อยล้าแทบว่าผลาญ กินข้าวผักเต็มจาน น้ำปลาหว่านค่อยซ่านยัง เพิงพักใกล้เศรษฐี เห็นมีจานหมาตั้ง ก้อนเนื้อมากเหลือจัง เห็นมันนั่งไม่เหลียวมอง เคยคิดแอบเปลี่ยนจาน กลัวกบาลจะแยกสอง หมาฝรั่งคงอยากลอง ข้าวคลุกนองผองน้ำปลา! ชีวิตบัดซบหนอ ไม่ขอรอดาบหน้า ไม่ขอต่อเทวา เอากายากระแทกมัน เวลาช่างผ่านช้า เวลาเมื่อผ่านผัน เวลาจะเปลี่ยนวัน แต่ชีพฉันไม่เปลี่ยนเลย
28 ตุลาคม 2545 08:50 น. - comment id 91801
เสื้อสีฝุ่น...วันนี้เห็นชายชรามาขอข้าวแกงทาน เห็นยืนอยู่หน้าร้านอาหารตั้งนาน สงสารจัง.. คนขายบอกว่า รอไปก่อน ลูกค้าแยะ ทีหลังให้มาสายๆ ไปห่างๆ อย่าเกะกะหน้าร้าน จังงัง..เลยยกอาหารที่ซื้อไว้แต่ยังไม่ได้ทานให้ชายชราผู้นั้นทาน ฝนก็ตก ไม่รู้เขายืนนานหรือยัง .. โทโส.. วันนี้ที่เธอเขียนมา สะเทือนใจจังนะ
28 ตุลาคม 2545 09:29 น. - comment id 91809
^J^ เฮ้อ.....อยากช่วยคนทั้งโลก.....ฯ แบบว่าน้ำตาซึมน่ะ...........
28 ตุลาคม 2545 13:18 น. - comment id 91851
อิอิ
28 ตุลาคม 2545 16:30 น. - comment id 91886
เช่นกัน สะเทือนใจครับ.. คนมีกินเหลือทิ้งเหลือขว้างมักไม่ค่อยเห็นค่าครับ สงสารแต่คนไม่มีจะกินครับ
28 ตุลาคม 2545 17:54 น. - comment id 91919
อย่างนี้นี่เองง โอ้ ใช่ จริง นับถือ
28 ตุลาคม 2545 22:46 น. - comment id 92022
:) ขอบคุณทุกๆท่าน
28 ตุลาคม 2545 22:55 น. - comment id 92027
โอ้ โห ย้าวว ยาว --- ชอบท่อนนี้ สุดสุด เคยคิดแอบเปลี่ยนจาน กลัวกบาลจะแยกสอง หมาฝรั่งคงอยากลอง ข้าวคลุกนองผองน้ำปลา!
28 ตุลาคม 2545 23:58 น. - comment id 92040
มีแผนอยากเปลี่ยนจานอะดิ ..กิ..กิ..
29 ตุลาคม 2545 10:29 น. - comment id 92124
เขียนตอนคนงานมาซ่อมบ้าน....พอพูดด้วยถึงรู้ว่า...รายได้บางคนช่างน้อยจนน่าใจหาย.....ชีวิตนี้คงไม่มีวาสนาไปดูคอนเสิร์ตนอก...ครั้งละ2-3000...หรอก...แล้วก็จะมีคำพูดแบบ...ไตรภูมิพระร่วงว่า.....ชาติก่อนมันทำบุญมาน้อย...เลยเกิดมาลำบาก...ครอบหัวไว้อย่าคิดนอกลู่นอกทางนะ....อย่าคิดเปลี่ยนแปลงอะไรนะ...จงยอมรับความแตกต่างซะดีๆ