**..เมื่อมีเพื่อน ร่วมทาง สางพงหนาม กับนิยาม ความจริงใจ ในวันก่อน อย่าหวั่นหวาด คำใคร ไม่แน่นอน ที่เที่ยวต้อน โถมทับ มันอับปาง **..จะทอดทิ้ง ได้อย่างไร นะใจข้า เมื่อเพื่อนยา คอยยืนหยัด อยู่เคียงข้าง ถ้าวันใด ใครล้มลง ตรงกลางทาง จะหอบร่าง ก้าวไกล ไปด้วยกัน **..ไม่ต้องเที่ยว ตามมา หาความหมาย ไม่ต้องเที่ยว ขวนขวาย คนที่ฝัน หวังหามิตร สนิทล้น คนสำคัญ คนคนนั้น เคียงคู่ อยู่ข้างคุณ......... กลอนเรื่องนี้ผมแต่งให้กับ ไคริ นิจนิรันดร์ หรือว่า นกกระดาษครับ นกกระดาษเคยเขียนกลอนน้ำใสใจจริง ผมลองเปิดอ่านดูก็เลยเพิ่งจะ เขียนกลอนนี้ให้เขาล่ะครับ ด้วยความหวังวดี ก.นพดลฯ
25 ตุลาคม 2545 13:24 น. - comment id 91039
อู้ ดีจาง แต่งให้หมดเลย อิอิ
25 ตุลาคม 2545 17:02 น. - comment id 91070
^-----^ ....เพราะมากคะ ..ประทับใจมากๆเลยคะ ..ความหมาย ...ซึ้งดีจังเลย ...เยี่ยมเลยคะ ...
25 ตุลาคม 2545 19:34 น. - comment id 91103
ขอขอบคุณมากครับสำหรับความคิดเห็น... จะอยู่ได้เท่าที่โอกาสอำนวยเท่านั้นครับ