รักใหม่ วัยรุ่น (กลอนกล ระล่ำระลัก)

ม้าก้านกล้วย

เปรียบรักใหม่ในวัยดรุณรุ่น
เหมือนหอมกรุ่นแรงพลังช่างโฉบเฉี่ยว
ดังหลงวนวังแม่กระแสเชี่ยว
ลำบากหนักนักเชียวเกินเยียวยา
เริ่มราวรัตน์วัชราสูงค่าล้ำ
แล้วกลับลำต่ำทอดเหมือนยอดหญ้า
เริ่มก็ผิดเพราะใจคิดริษยา
ขอร้องอย่าผยองลำพองขน
แรกรักนั้นแรกแย้มเมื่อแรกหลง
ถลาลงเหวลึกผนึกข้น
บวกกับแรงผลักไสของใจคน
ให้ขุดค้นเรื่องที่ไร้ใครสั่งสอน
จึงบุกบั่นดันดึงจึงเรียกร้อง
มีรักรองอาบสุขอย่างซุกซ่อน
มีหนึ่งรักสองหทัยสองใจซ้อน
ต้องซอกซอนเสาะแสวงแบ่งเวลา
รักไว้เผื่อเพื่อรองประคองช้ำ
รักไว้ฉ่ำยามเฉเซถลา
รักไว้ลอบลักเหลือเผื่อรักล้า
รักร้ายล่าลารักเล่นเร้นรักลวง
คือรักใหม่ในวัยดรุณแหลก
มีไว้แลกราคาคาวราวลุล่วง
รักรวนเรร่อนเร่หลักลักลอบล้วง
โลกใหญ่หลวงเป็นอย่างไร ไม่สนแล้ว
   (ม้าก้านกล้วย)
กลอนกลนี้ เป็นกลอนกล ชื่อ ระล่ำระลัก โดยเอาข้อห้ามของการเขียนกลอนบทหนึ่งที่ว่าไว้ว่า ห้ามใช้สัมผัสนอก คำเสียงเดียวกัน มาใช้ย้ำที่ โดยเปลี่ยนสระ โดยหากกระทำเช่นนี้ ครูกลอนเขาจะว่า สัมผัสเลือน ฉะนั้น กลอนกลนี้ จึงมีเรียกนามอีกชื่อหนึ่งว่า กลอนกล สัมผัสเลือน 
เช่น เฉี่ยว เชี่ยว เชียว ในบทที่ หนึ่ง ส่ง ยา มาสัมผัส กับ หญ้า (ริษ) ย๋า และ อย่า  ส่ง ขน มาสัมผัสกับ ข้น คน ค้น เป็นต้น ไม่ใช่แค่นี้นะ ท้ายบทสดับ เช่น รุ่น สัมผัสกับ กรุ่น ของบทรับ ด้วย และ หลง สัมผัสกับ ลง ร้อง กับ รอง แหลก กับ แลก เป็นต้น