....เรียบเรียงระเบียงถ้อย ดังนกน้อยลอยพรี้วตามเมฆา ร้อยเรียงนิราศ....ป่าหญ้าคา ใจความว่าข้าอยู่ ณ.....กลางป่าดอย ..เริ่มแรกร่วมรวมความคิด ชวนหมู่เบญจมิตรขึ้นวิธี เหนื่อยร้ำจากการเรียนมา ครึ่งปี ได้ฤกษ์ดีขึ้นป่าใหญ่ดูนกไพร ....เย็นเยือกระเรีอยผิวผ่อง สัญญาณบอก...ฤดูเมหันต์ ใบไม้ใบหญ้าเปลี่ยนสีพลัน ตามกาลผัน... กงล้อแห่งเวลา ....สีเขียวเสียงอบ....อบ มีให้พบตามลำธารใหญ่ ผีเสื้อแสนสวย...บินลู่คู้น้ำใส ช่อผกาแตกดอกใบเหมือนจะล้อหมู่....ภมร ....ดาวล้อมเดือนละลานตา เหนือเกศายามดึกดื่น..... กลมกล่อมพร้อมกาแฟรสกลมกลืน มองดาวคลื่นกระทบจันทราสาดแสง....นวล **ดาวฟ้า...ปากกาใจ
21 ตุลาคม 2545 22:05 น. - comment id 90057
แต่งขัดๆยังไงไม่รู้อะ......เนอะ** ตัวเอง**
22 ตุลาคม 2545 18:54 น. - comment id 90276
แต่งใช้ได้เลยค่ะ แต่ว่าคำว่านิราศมันต้องเขียนเกี่ยวกับการไปไกลห่างจากคนรักไม่ใช่หรอคะ แล้วก็ ไม่มีวรรคสดับในบทแรกด้วย มิ้วๆ
22 ตุลาคม 2545 19:59 น. - comment id 90295
เพิ่งแต่งอะ ขอโทษคราบ