เป็นหน้าที่ ที่ฉัน นั้นยอมรับ สิ่งที่กลับ ได้เห็น ไม่เป็นผล ถึงจะเจ็บ เก็บช้ำ ต้องจำทน อย่ากังวล ต่อใจ ที่ให้เธอ ถึงรักร้าย กลายกลืน มาขื่นขม จะระทม หดหู่ อยู่เสมอ ถึงจะชวด ปวดใจ ไม่พบเจอ จะยังเพ้อ ถึงรัก อย่างภักดี ด้วยเหตุการณ์ ผ่านไป ในวันนั้น ความสำคัญ คือใจ ใคร่เลี่ยงหนี เส้นทางรัก หักบั้น ลงทันที สมแล้วนี่ ความเศร้า เราได้มา ไม่ทวงสิทธิ คิดถึง ซึ่งวันเก่า ขอเพียงเรา เป็นเพื่อน เหมือนเดิมหนา ขอเพียงสิทธิ คิดถึงบ้าง บางเวลา เหมือนตำรา สอนใจ ไม่อุทธรณ์ เป็นหน้าที่ ที่ฉัน นั้นรับได้ แม้ว่าใจ เราสอง ต้องถอดถอน ขอยอมรับ กับรัก ที่หักคลอน แม้ร้าวรอน รวดร้าว เศร้าเหลือเกิน
21 ตุลาคม 2545 16:55 น. - comment id 89982
:) อย่าเศร้าไปเลย ยิ้มไว้นะ โลกนี้จะสดใสยิ่งนักแล้วค่ะ
22 ตุลาคม 2545 11:46 น. - comment id 90166
ในความทุกข์มีความงาม ในทุกยามที่มีเธอ ในใจยังใฝ่เพ้อ ยังมีเธอสว่างนำทางใจ..ไปชั่วกัลป์.....
22 ตุลาคม 2545 18:33 น. - comment id 90263
^*^ ^*^ ^*^ ..จุดหมาpปลายทางแห่งรัก..^*^ ..ยากนักจักเป็นดังฝันไฝ่.. .....สิ่งที่ผิดพลาดพลั้งไป.. ^*^....ลบล้างใจด้วยเวลา....^*^ ^*^ ............^__^.................^*^
22 ตุลาคม 2545 18:33 น. - comment id 90264
^*^ ^*^ ^*^ ..จุดหมายปลายทางแห่งรัก..^*^ ..ยากนักจักเป็นดังฝันไฝ่.. .....สิ่งที่ผิดพลาดพลั้งไป.. ^*^....ลบล้างใจด้วยเวลา....^*^ ^*^ ............^__^.................^*^
24 ตุลาคม 2545 15:45 น. - comment id 90826
ขอขอบคุณครับ... วันนี้ยิ้มได้แล้ว....