เปิดวิทยุฟงัเพลงเศร้าแล้วร้องไห้ โอบกอดตัวเองในค่ำคืนที่เปล่าไร้แม้ความฝัน ไม่มีใครในชีวิตที่ใกล้ชิดและผูกพัน จากเมื่อวันที่เธอไปจากกัน..ชีวิตฉันก็เหมือนไม่เหลืออะไร หลอกตัวเองว่าลืมเธอได้...ลืมเธอหมด ทั้งที่ความรักไม่เคยลด...ไม่เคยสะกดเอาไว้ได้ ยังรักเธออยู่ทุกอณูของลมหายใจ แต่ถูกกลบเกลื่อนด้วยรอยยิ้มใส..เพื่อไม่ให้ใครๆได้รู้ทัน ไม่อยากให้ใครมาสงสารเพราะอ่อนแอ เลยซ่อนความพ่ายแพ้..แม้ว่าหัวใจถูกรังแกจนหนาวสั่น เมื่อวันนี้เธอไม่อาจคืนมา..ฉันยังอยู่กับน้ำตาของวานวัน มืออุ่น..อ้อมกอดของวันนั้น..จึงเป็นได้แค่ฝัน..แค่ละเมอ
17 ตุลาคม 2545 07:46 น. - comment id 88739
มันก้อต้องมีบ้างของอย่างนี้ แต่อย่าลืมลุกขึ้นสู้ต่อนะ =)
17 ตุลาคม 2545 08:51 น. - comment id 88744
สู้ๆค่ะพี่นุ้ย เอากำลังใจมากฝาก
17 ตุลาคม 2545 10:00 น. - comment id 88763
ไม่ใช่คุณคนเดีนวนะครับที่นอนร้องไห้ *..จากใจไคริ..*
17 ตุลาคม 2545 20:18 น. - comment id 88923
พี่ยังอยู่ทั้งคน...
17 ตุลาคม 2545 20:40 น. - comment id 88935
ในความอ่อนแอ มีความเข้มแข็งนะ
18 ตุลาคม 2545 01:44 น. - comment id 89080
ขอบคุณนะคะ ทุกๆๆคน พรุ่งนี้ต้องเข้มแข็งกว่าวันนี้แน่นอนค่ะ