ไม่อาจข่มตานอนเมื่อเธอทอดถอนความผูกพัน สุดสิ้นฉากความฝันที่เคยมีให้กันวันก่อนนี้ ไหนสัญญาจะรักกันตลอดไป..แล้วนี่อะไรหล่ะคนดี ทอดทิ้งกันอย่างไม่ใยดี...เหมือนเธอไม่เคยมีความสัมพันธ์ ออกมามองดาวแล้วนับความปวดร้าวในคืนโศก อยากหยุดเวลาไว้ทั้งโลก..ไม่ให้ลมพัดโบกจนไหวสั่น ความหนาวมาเยือน...หยดน้ำตาก็ลอยเลื่อนในคืนวัน กอดเข่าตัวเองร้องไห้ไปอย่างนั้น...ทั้งรู้ว่ามันไม่ได้อะไร เผารูปถ่ายของเรา..ฉีกไดอารี่หน้าเก่าค่ำคืนนี้ ไม่อยากเห็นมันอีกแล้วถ้อยคำดีๆ...เมื่อมันไม่อาจมีต่อไปได้ เธอก็แค่ผู้ชายคนหนึ่ง...ที่มาทำให้รักลึกซึ้งแล้วจากไป เธอก็แค่ผู้ชายมักง่าย..ที่พูดอะไรก็ได้..แต่ไม่เคยทำ
17 ตุลาคม 2545 07:11 น. - comment id 88737
เรน...เศร้าจังค่ะ.. เปนกำลังใจ...ให้คุณนะค่ะ.. อย่า..ยอมแพ้...
17 ตุลาคม 2545 08:58 น. - comment id 88747
เผารูปถ่ายของเรา..ฉีกไดอารี่หน้าเก่าค่ำคืนนี้ - - - - จายเย็นๆ เด้อ พี่นุ้ย โอ๋ๆ อย่าร้องเนอะ สู้เค้า เข้มแข็งไว้ เห่ะๆ
17 ตุลาคม 2545 20:21 น. - comment id 88926
ชอบอีกแล้วน้องนุ้ยยยยยยยยยยยย
18 ตุลาคม 2545 01:56 น. - comment id 89084
ช่วงนี้เรนมาเป็นกำลังใจให้บ่อยเลย..อย่างงี้ต้องสู้ๆๆๆๆ พี่พยายามจะใจเย็นที่สุดแล้วจ้าน้องเก็ต กลอนของนุ้ยยังสู้พี่นันไม่ได้อ่ะ สงสัยอีกนาน แต่ก็ดีใจมากนะคะ ที่พี่ชอบ