อ้างว้างเดียวดายอยู่กับเพียงฟ้าเหงา ๆ จมอยู่ ยังจมอยู่กับความเศร้าไม่เคยห่างหาย เพ้อ - ละเมอหาคนที่เคยให้ความอบอุ่นข้างกาย หนี - เคยพยายามหนีจากความเดียวดาย แต่สุดท้ายก็ไม่พ้นซักที จึงต้องเก็บหัวใจเอาไว้ เพื่อไม่ให้ใครมาทำร้ายหัวใจดวงนี้ พอกันทีเถอะกับความเจ็บปวดที่ไม่มีอะไรดี จบสิ้นกันซักที กับความปวดร้าว ที่สะสมมานาน
14 ตุลาคม 2545 19:53 น. - comment id 87688
วังวนของความรู้สึก ต่างก็ต้องหลุดพ้นด้วยตัวเอง สู้แล้วกันนะ
14 ตุลาคม 2545 22:33 น. - comment id 87777
เรน...อยู่..เปนเพื่อนคุณ...นะค่ะ...
14 ตุลาคม 2545 23:05 น. - comment id 87802
ต้องสู้...ต้องสู้...มาให้กำลังใจจ้า
14 ตุลาคม 2545 23:28 น. - comment id 87818
ง่า....ยังจมอยู่เลย.... มาให้กำลังใจน่ะ