ร้อยกระสันพันคาว.... ร้อยกระสัน วันวันวุ่น กรุ่นแต่คิด วิตกจิต วิตกไหว ใครจะถาม พี่ไปทำ ระยำใด ใครจึงคร้าม หรือพี่ห่าม หื่นไปเอง เกรงไม่ได้ทำ พันกลิ่นคาว ฉาวสันหลัง ดั่งเหวอะหวะ น้องๆจ๊ะ ระยำนี้ พี่เกินขำ แอบซุ่มซ่อน เหน็บเค้า ให้ได้จำ มันเสือกขำ ให้พี่ย้ำ จำใส่ใจ ร้อยกระสัน พันคาว เคล้ากะปิ๋ง แอบซ้อนสิง ซุกซ้อน ไอ้จ้อนหาย หากแสดง แจ้งตน พระเอกกลาย เป็นไอ้ตัว วายร้าย ใครก็รู้ กระปิ้ง...ไม่ต้องแปลมั๊ง...
14 ตุลาคม 2545 12:11 น. - comment id 87473
^J^ รอฟังคนที่ ...โทโส...เขียนถึง มาแปลคำว่า *กะปิ๋ง* หรือ *กระปิ้ง* ตอนนี้ยังไม่ค่อยเข้าใจ...ฯ
14 ตุลาคม 2545 12:14 น. - comment id 87474
^J^ อ้อ..ลืมไป....ไอ้จ้อน ผมพอรู้จัก....เห็นขายพวงมาลัยอยู่แถวๆ..สะพานควาย
14 ตุลาคม 2545 12:25 น. - comment id 87478
ไหง๋ ช่างสรรหาชื่อกระทู้แท้หนอ ..? ใครจ้างมาป่วนเนี่ย ... เด๋วเหอะ เด๋วเหอะ .. ท่านโทโส กระปิ้งแปลว่าอะไร ? รู้จักแต่เตี่ยว กะ ใบตองแห้งอ่ะ คล้ายกันป่ะ ..
14 ตุลาคม 2545 12:28 น. - comment id 87480
ก๊าก ..ท่านกฤษณะ ไปทำอารายแถวๆนั้น บ้านอยู่โขงเจียมนี่นา .. มั่วแข็ง มั่วแข็ง แล้วอ่ะ
14 ตุลาคม 2545 15:53 น. - comment id 87539
อืมมมม อิอิ แบบว่าช่วยแปลด้วยน่ะ อาโนเนะ ไม่เข้าใจค่ะ อิอิอิ ^____^
14 ตุลาคม 2545 16:42 น. - comment id 87584
เคยอยู่กันอย่างสงบสุข
14 ตุลาคม 2545 17:37 น. - comment id 87619
ก๊ากก ก๊ากก ขำด้วยคน เอิ้ก เอิ้ก
14 ตุลาคม 2545 18:59 น. - comment id 87654
ข้างบนไม่รู้ขำอะไรนะ งง กระปิ้ง...ไม่ต้องแปลมั๊ง...-- แปลให้ก็ดีคั๊บ ^_____^ นะนะ แปลหน่อยนะ
14 ตุลาคม 2545 19:16 น. - comment id 87673
การแต่งร้อยกรองถ้อยคำเป็น โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน นอกจากเป็นประโยชน์แก่ตัวผู้แต่ง เอง โดยอาการอันกล่าวมาแล้วนั้น ยังนับว่า ผู้แต่ง ทำความพอใจให้แก่เพื่อนมนุษย์ได้อีก เป็นอันมาก ... ตามความเห็นของข้าพเจ้ามีอยู่ว่า ผู้แต่ง โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ควรจะคิดถึงผู้อ่าน มาก กว่าตัวเอง คือควรเพ่งเล็งให้ผู้อ่าน เข้าใจ และฟัง เพราะ มากกว่าที่จะอวดความเก่ง ของ ตนเอง เพราะฉะนั้นข้าพเจ้า ขออนุญาตแนะนำ แก่ผู้ตั้งใจจะเป็นจินตกวี ให้ละเว้นของบางอย่าง ดัง ต่อไปนี้คือ ๑) ควรละเว้นวิธีแต่งอุตริสบัดสบิ้ง ๒) ควรละเว้นวิธีแต่ง อุตริใช้คำ ที่ไม่ใช่ภาษาไทย ๓) ควรละเว้นการ ใช้คำซึ่งใช้กันอยู่ในวง แคบ ๆ ๔) ควรละเว้นเรื่องซึ่งไม่เป็นคติหรือ ซึ่งเรื่องหยาบและโลน เพราะของ เหล่านี้ทำให้เสื่อมเสียวิชาเปล่า ๆ มื่อได้แสดงมาซึ่งข้อควรเว้นแล้ว ก็ควร แสดง ข้อควรประพฤติต่อไป ๑) ก่อนที่จะจับแต่งอะไรต้องดูแบบ โคลง ฉันท์ กาพย์กลอน เสียก่อนดูแบบให้เจนตา เป็นดี ๒) ควนอ่านจินตกวีนิพนธ์ที่ท่านแต่งมาไว้แล้ว อ่านจนเข้าใจ และได้จังหวะแม่นยำ ๓) เลือกหาเรื่องที่เป็นแก่นสาร ๔) ใช้สมองตรองดูเรื่องนั้นเสียก่อน จนความคิด แตกแล้วคิดตั้งโครงขึ้นเป็นคำพูด โดยปกติ ก่อน แล้วจึงแปลงไปเป็น โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ตามอัธยาศัย หนังสือนี้ข้าพเจ้าได้ตั้งใจแต่งให้แก่โรงเรียน มหาดเล็กหลวง เพื่อบำรุงวิชากวีในโรงเรียนนั้น เพราะ ฉะนั้นข้าพเจ้าขอให้หนังสือนี้ไว้เป็นกรรมสิทธิ์ แก่ โรงเรียนมหาดเล็กหลวงสืบไป เพื่อให้นักเรียนทั้ง เก่าและใหม่จะได้มีสิ่งซึ่งเตือนใจ ให้รำลึกถึงข้าพเจ้า ผู้มุ่งดีต่อเขาทั้งหลายนั้น ชั่วกาลนานฯ พระปรมาภิไธย วชิราวุธ ปร. (ตัดตอนจากหนังสือ การประพันธ์ ท๐๔๑ โดย ศจ.ฐะปะนีย์ นาครทรรพ)
14 ตุลาคม 2545 19:59 น. - comment id 87690
ค่ะ... เรน..ว่า.. บางอย่างไม่ควร.. ที่จานำมา...เปนบทกลอน...ที่สือ..ความหมายไม่เหมาะสม.. เรน..ขอโทษ...นะค่ะ.. อยากให้มีบทกลอน...ที่สร้างสรร.. มากกว่า...ที่จานำมา...แบบที่ไม่ดี...นะค่ะ.. เรนชอบที่จาเข้ามา..ที่นี่.. ดูอบอุ่น..เหมือนบ้าน... เรนชอบ... แต่..ตอนนี้... เรนมีความรู้สึก..ไม่ดีเลยค่ะ... เรน...ขอโทษ..ถ้าพูดรัยที่ทำให้...พี่ๆ.. โกรธนะค่ะ... ก้อ... เรนม่ายรู้ว่า.. เกิดรัยขึ้น.. เรน..อยากให้...ทุกอย่างกลับมา... เหมือนเดิม...นะค่ะ....
14 ตุลาคม 2545 21:33 น. - comment id 87735
ที่ขายพวงมาลัยอยู่มันไอ้จ้อย รึเปล่าอะ อิอิ