ท่องไปในไพรกว้าง ได้พบห้วงธาราใส ฉ่ำเย็นแสนชื่นใจ ลงแหวกว่ายแข่งฝูงปลา ขึ้นมาแล้วเดินต่อ ร้องเพลงคลอผิวปากไป มองดูหมู่แมกไม้ ขึ้นเรียงรายอยู่ริมทาง เสียงนกร้องก้องป่า เพราะหนักหนาจับจิตใจ ร้องกันสนั่นไพร กู่ก้องไปกับสายลม ลาแล้วเจ้าผืนป่า อีกวันหน้าได้เจอะเจอ จะมาหาเคล้าคลอเธอ รักแต่เธอชั่วกัปป์กัลล์...
ดินเหนียว 13 ต.ค. 2545 00:40 น. - ID 24369 
10002
2
0
7 กรกฎาคม 2552 11:34 น. - comment id 79326
อยู่ในหัวข้อกลอนแต่อ่านสัมผัสฉันทลักษณ์แล้วไม่เข้าใจชนิดของกลอน เรียกว่า กลอนเปล่า" หรือเปล่าครับ ต้องขออภัยด้วยครับไม่ได้ลองภูมิแต่ผมเพิ่งเริ่มศึกษา รู้จักร้อยกรองไม่กี่อย่าง ผมถนัดแต่งโคลง
13 ตุลาคม 2545 16:28 น. - comment id 87145
หน้าส่วนตัว
วรรคที่สอง บทแรก สำผัสผิดเจ้าค่ะ -_-
เขียวครึ้มขจีเข้ม จิ ตเปรมดิ์สะบายใจ
ท่องป่าพนาไพร ก็ สนุก สะคราญตา
เก็บมาเฉพาะภาพ รุ จิทราบ ธ คุณค่า
ร้อยเท้า บ่ เอามา จะประทับ ณ แผ่นดิน
ชอบไปเที่ยวป่าเหมือนกันค่ะ (อินทรวิเชียรฉันฑ์)
13 ตุลาคม 2545 19:56 น. - comment id 87218
อารมณ์ดีจังเลยนะครับ *..จากใจไคริ..*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
