เลิกแล้วละ ...คนท้อแท้ แพ้สิ้นหวัง จากละกำลัง ...กับเดินดุ่ม ..พร้อมจะท้า .. เพราะกำลังใจ ...ปลอบโยน ..นำเวลา พลังกับมา ..หัวเราะ ..ยิ้มชอบใจ ..ให้โอกาส ..สักหน่อย นะคนดี ให้คนนี้ ..กลับตัว พลิกเสียใหม่.. ลืมหรือยัง ..ที่เธอ..เคยเป็นกำลังใจ ให้เริ่มใส่ ..ความเชื่อมั่น รับเข้าตัว ลืมมันซะ ..ที่ฉันร้าย ..ตรอกความผิด มืดเพราะจิต ..ทำให้คน..โดนลูกหลงรับความชั่ว ...เปลี่ยนแล้วละ ..กับตัวใหม่ พร้อมไม่กลัว ความดีรั่ว ...ฉันปิดแล้ว ย้ำร้ายติดดิน เริ่มยังไง ..? จากคนร้าย เป็นคนดี ร้ายมาปี ...ความดี ..ยังเป็นหิน แต่หัวใจ ไม่ร้ายนะ ..ไหนร้าย..ฉันปัดสิ้น เริ่มยังไง ..กลับการก้าว ...จิตใจที่เคยถูกดินกลบสนิท + จะเริ่มยังไงดี .. +
11 ตุลาคม 2545 20:24 น. - comment id 86560
วันก่อนอ่านหนังสืออยู่เล่มนึง บอกว่า... ต้นไม้น่ะ ถ้าต้นคด แต่ปลายตรงยังพอดัดมาใช้งานได้ แต่ถ้าต้นตรงแล้วปลายคดน่ะ จะเอามาทำอะไรก็ไม่ได้นะ (นึกออกแล้ว ว่าอ่านจากนิทานโบราณคดี)
11 ตุลาคม 2545 20:34 น. - comment id 86570
ควรแรกเริ่มเติมใจให้เต็มที่ สร้างชีวีวันใหม่ให้สดใส ทำทุกอย่างที่ดีที่พอใจ แล้ววันใหม่ได้ดีที่ต้องการ ลืมวันเก่าเราผิดแล้วคิดเริ่ม คอยแต่เติมกำลังยังกล้าหาญ มุ่งต่อไปไม่หวั่นไหวใครมาผลาญ ดำเนินงานตามใจใคร่ดีเอง อิอิอิ
11 ตุลาคม 2545 20:40 น. - comment id 86581
อิสระในความคิด *..จากใจไคริ..*
11 ตุลาคม 2545 20:50 น. - comment id 86593
น้องปลา2น่าร้ากเชียว
11 ตุลาคม 2545 22:39 น. - comment id 86644
ท่านปลาฝักใฝ่ธรรมะซะแล้ว นี่เพื่อนๆคงไม่แปลกใจ ถ้าจู่เกิดเห็นท่านปลานุ่งห่มด้วชุดขาวในวัด
12 ตุลาคม 2545 09:13 น. - comment id 86701
หากเธอคิด เริ่มเปลี่ยนแปลง ในบางอย่าง บนหนทาง ที่แปรผัน ในวันนี้ คิดจะเริ่ม เริ่มจาก อะไรดี แบ่งน้ำยา อีกทางนี้ จะเป็นไร ------อ่าาา..งับๆๆๆ..หิวอีกแล้ววว----
12 ตุลาคม 2545 09:59 น. - comment id 86709
ใช่แล้ว...ไปกินขนมจีนกันดีกว่า มีน้ำยามาแล้วล่ะ.........!!
12 ตุลาคม 2545 14:42 น. - comment id 86751
อืมมมม...ยังไม่ได้ log in เลย งั้นขอชมว่าแต่งกลอนได้ impossible จริง ๆ เพราะมาก เด๋วจาปายอ่านกลอนอื่น ๆ ของการณ์อีกนะ Bye... ( -* _ *- )
12 ตุลาคม 2545 14:44 น. - comment id 86752
ลืมบอกปาย ความหมายก้อยางดีอีกด้วย อุอิอุอิ...
12 ตุลาคม 2545 14:44 น. - comment id 86753
ขอบคุงคะ ทุกกำลังใจที่มอบให้นะ ....++ ขอบคุงคะ พี่หมอกจางเปงประโยคที่น่าคิดมากๆๆเลยคะ ...^--=--^++ ขอบคุงคะพี่พนาไพร ..อืมม คิดเองๆ...อุอุ ++ ขอบคุงคะพี่ไคริ ...++ อะจ๋ายย พี่ลมจ๋า น่ารักหรือน่าลาก กังคะ อุอุ ++ ไอหยา..!! พี่พรระวี อิอิ ปลา2คงไม่ถึงขนาดนั่นมั้งคะ แค่จิตใจก็พอ อุอุ ++ กลอนน่าคิดจังเลยคะพี่ฮัตคุง ขอบคุงคะที่มาให้กำลังใจปลา2 ^--o--^ ++ ขอบคุงล๊า พี่ 11 เรื่องน้ำยายังมีควันหลงมากลอนนี้อีก ...อุอุ กินยังม่ะอิ่มใช่ม๊า ....*++*
12 ตุลาคม 2545 17:06 น. - comment id 86811
พี่แก้วคิดถึงน้องปลานะจ๊ะ........คนดี กลอนน่ารักมากค่ะ........ เราควรให้โอกาสเค้าถ้าเราคิดว่าเค้า จะกลับตัวกลับใจได้นะคะ
24 ตุลาคม 2545 14:40 น. - comment id 90802
มีสมองหาได้ประคองความถูกต้อง มัวไปมองของคนอื่นมาเก็บใส่ ไร้จรรยาบรรณทั่วร่างไร้จิตใจ ผู้รักษาความปลอดภัยในหทัยคงอ่อนแอ มีดวงตาหามีกระจกตานั่นก็หาไม่ มัวแต่ไปหลงลงงมงายและใจกับพ่ายแพ้ ไม่รู้วิธีหักห้าม เข้าไปลองสืบมัน สำรวจแปล ดวงตา ..ประกายแต่ ..ไร้แววที่แท้น่าเห็นใจ มีเนื้อผิวหามีเลือดเล่อเลี้ยงก็ไม่อยู่ มัวแต่ไป
2 พฤศจิกายน 2545 22:38 น. - comment id 93216
ใจแข็ง ...เค้าทำกันแบบไหน เวลาที่คนมาอ้อนฉันที่ไร ต้องยอมแพ้อยู่ทุกครั้ง มันคงเหมือนกับเรื่อง ..ที่ฉันปล่อยเธอไป ให้เหลือฉันเพียงลำพัง ใจมันไม่เคยระวัง ดันอ่อนแอ ...กับเวลานี้ทุกที อยากจะใจแข็งดูบ้างสักชั่วโมง ... ดูสิ ...ปล่อยกดดันให้มันโล่ง จะรู้สึกแบบไหนนี่ .. แต่ทำแล้ว ... ลองหลายแบบ หลายอย่างก็ทำไม่ได้อยู่ดี ผลสุดท้ายก็ลงเอยอยู่แบบนี้ ...คือ ...ยอมแพ้มัน ไม่สู้ ...หรือว่าอะไรซักอย่าง ที่มันพลาง ..หัวใจ ..ไม่ให้แข็งกั้น อ่อนแอ .. แพ้ทุกอย่างที่เข้าใกล้มาโดยฉับพลัน ..... .. เฮ้อ ...ถอนหายใจอยู่ทุกวัน ... ..ฉันก็คงยัง ..อ่อนใจ
2 พฤศจิกายน 2545 23:02 น. - comment id 93222
แกล้งตัวเองยังไม่พออีกหรือเรา ยังมัวเมา แกล้งความรู้สึก ...ที่มีต่อเค้าเวลานี้ ฝืนใจ ...หรืออะไรนะ ...ที่มันทำให้ฉันต้องแกล้งใจตัวเองอยู่ดี โกรธ ร้อนรน ป่นปี้ ..ทุเรศทุกที ...อยากด่าตัวเองแรง-แรง แต่ ..ตอนนี้ ...ขอบคุณนะความรู้สึกตรงนั่น ที่ชะงัก ...ความผูกพัน กับเค้าและฉัน ...ให้เฉ่าแห้ง พอเข้าใจบางอย่าง ..ที่ขั้วลึกของหัวใจ ปรับเปลี่ยน ..พังแปลง ฉายฉากใหม่แสดง ...จากหน้ามือ เป็นหลังมือ ถ้าใครเกิด ..โกรธใจในตอนนั่นเหมือนกับฉัน อย่าไปรำคาญมัน เพราะอาจหวังดีกับเราที่ดื้อ ... ถ้าหลงกล อาจจะรู้สึกตัวอีกที ..ว่าตัวเองคล้ายกระบือ ถึงเวลาที่เรียบจะถูกรื้อ .. ยากจะจัดปรือ ..ให้เรียบร้อยเหมือนคราเดิม
3 พฤศจิกายน 2545 13:20 น. - comment id 93273
เห็นเธอเฝ้า มองฟ้า คราแย้มมืด นึกถามยืด ..อธิษฐาน หวังไรหนอ หวานยิ้มไป สกิดใจ น้ำตาคลอ เราช่วยห่อ ความหวัง ส่งให้จันทร์ ทักดาวร้อย คล้อยแก้ว ผสมรัก มาทอถัก เป็นผืนผ้า ที่ปาดฝัน เก็บส่วนหนึ่ง ฝากคลื่นดาว รับผูกพัน หยิบให้จันทร์ ..รับไว้ เป็นบูชา เธอนึกลึก ทักอยากรับ ผลึกแก้ว ด้วยเสียงแผ่ว นวลแพรวป้อน ร้อนอ้อนช้า ที่อยากจับ รับเจ้าของ เพราะใจพา ครั้นดวงดาว หลากธารา ก็อยากเชย ผลึกแก้ว แววพราว สกาวมาด ต้องสะอาด ใครนึกเห็น เป็นต้องเอ่ย ปรับหยิบลูบ จูบจับ สลับเงย หลายดื่มค่า เป็นต้องเคย ได้แลชม เธออยากได้ ..ฉันจะคว้าน หยิบมาให้ ร้องจันทรา ..คราหัวใจ รำพึงข่ม เพียงแค่จันทร์ ตอบรับ หยิบมันพรม เปิดโอกาส จะสอยห่ม จับชมกัน ปักใจแล้ว จะไม่หวาด ต้องหยิบได้ มั่นฤทัย จะไม่กลัว มิหนีรั้น จะสอยพับ ส่งประดับ ให้เธอพลัน ร้องพระจันทร์ ด้วยรัก จะไม่ยอม สอย ..อึ๊บ ..อะ เธอรับ ผลึกแก้ว พร้อมร้องแผ่ว ยิ้มดีใจ ที่ได้พร้อม + ..ฉันมอบให้ ผลึกแก้ว สอยไม่ปลอม มอบใจล้อม เป็นของฝาก ..จากราตรี ..+
3 พฤศจิกายน 2545 13:58 น. - comment id 93282
ฉันตอนนี้ ... ไม่ได้ดีเด่นอะไรมากนัก มีแต่คนเค้าทัก ทุเรศ อัปลักษณ์ เข้าไปใหญ่ ได้แต่เพียงพูดกับตัวเอง ...เรื่องแค่นี้อย่ามัวไปใส่ใจ ฉันเป็นฉัน ...ได้แค่ไหน นั่นแหละ เท่านั่นพอ ชอบอย่างที่ตรงกันข้ามกับคนอื่น เข้ากับใครไม่ได้ลื่น ...แต่มันเป็นสิ่งที่ใจฉันร้องขอ คนอื่นเค้าคิดไปเอง คิดไปใหญ่ ...ว่าฉันแววอ ทำไมละ ...หาเรื่องเหรอ ? ก็ใจฉันมันชอบพอ ...อยากให้เข้าใจ นิสัยไอตรงนี้ที่เปลี่ยนไม่ได้หรอก มันเป็นเอกลักษณ์ที่ไม่ได้คัดลอก ..ทำด้วยหัวตัวเองสั่งไว้ ใครไม่แคร์ ...ไม่เห็นความสำคัญจะเป็นไรไป ใจฉัน ....ต้องหนักแน่นเอาไว้ ..มีน้ำตาไม่ได้ ...เพราะมันไม่ใช่ตัวเรา