พรุ่งนี้ตอนตื่นลืมตา... ไม่ต้องกลัวเลยว่า...จะต้องหวั่นไหว... ทั้งนํ้าตา...และความเสียใจ... ลืมได้เลยว่า...ไม่รู้จักมัน... พรุ่งนี้กลีบดอกไม้จะบาน... เพราะฉันผ่านเวลาหมองหม่นมาแล้ว...และยังยิ้มได้... คงเพราะมีเธอ...คอยปลอบโยนข้างกาย... วันนี้...ที่หัวใจผลิบานได้...ก็เพราะเธอ...