# ปลื้ม...

ดาวสีหม่น

อาจเพียงแค่หัวใจไปแอบปลื้ม
ไม่อาจลืมรักแรกแปลกหนักหนา
ยังซาบซึ้งสุมทรวงดวงอุรา
จิตวิญญาแนบแน่นแสนตราตรึง
แม้ตอนนี้ไม่เจอเธออีกแล้ว
แม้ต้องแคล้วคลาดกันฝันสลาย
แม้ต้องจากกันไกลไปจนตาย
แต่สุดท้ายก็ยังปลื้มลืมไม่ลง
หรือเป็นเพราะชาตินี้มีกรรมนัก
จึงหลงรักคนที่หนีห่างหาย
เขาไปแล้วจากไกลใจมิวาย
มิเสื่อมคลายใจยังปลื้มมิลืมเลือน
จากนี้ไปความทรงจำย้ำอดีต
คอยย้ำกรีดแผลใจให้แห้งหาย
โลกใบนี้ขาดเธอไปใช่จะตาย
ให้กลับกลายวาบหวามความทรงจำ				
comments powered by Disqus
  • *นก*กระ*ดาษ*

    7 ตุลาคม 2545 13:41 น. - comment id 84624

    น้ำตาจะไหล
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    14 ตุลาคม 2545 11:18 น. - comment id 87458

    แต่ละบทไม่สัมผัสเชื่อมโยงกัน เช่น ตรึงไม่สัมผัสสลาย ลงไม่สัมผัสหายแล้วก็ไม่นิยมให้สัมผัสซ้ำ ขอโทษนะ มีความเห็นตามความคิดแค่หางอึ่ง ไม่ว่ากันนะ
    
  • ดาวสีหม่น

    15 ตุลาคม 2545 08:55 น. - comment id 87944

    ขอบคุณค่ะ คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ไว้จะปรับปรุงแก้ไขในครั้งต่อไปนะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน