ทางหรอกนะที่ห่างอย่างเข้าใจ อีกหนึ่งกายก็ห่างอย่างที่เห็น ใช่ว่าใจห่างไปด้วยอย่างที่เป็น เหมือนย่ำเย็นจันทร์ก็คืนผืนฟ้าเดิม
อัลมิตรา 5 ต.ค. 2545 23:56 น. - ID 23907 
909
12
0
5 ตุลาคม 2545 23:57 น. - comment id 84091
อิ่มคำราวยังเคียงแม้นเสียงแผ่ว ห่างต่างแนวฟากฟ้าแม้นฟ้าเพิ่ม ความคนึงถึงมากไปยังอยากเติม แสงจันทร์ชวนเคลิบเคลิ้ม เสริมความจริง ... ู^L^
6 ตุลาคม 2545 00:30 น. - comment id 84101
ใช่ครับมันก็ห่างก็จริงแต่เห็นทุกวันเนอะ ผืนฟ้าเดิมพระจันทร์เดิมเดิมชอบมากครับ
6 ตุลาคม 2545 00:34 น. - comment id 84103
สั้นๆแต่กระทัดรัด
6 ตุลาคม 2545 00:35 น. - comment id 84105
เพราะจังสงสัยโดนใจใครบางคน
6 ตุลาคม 2545 08:35 น. - comment id 84143
^J^ ...เฮ่ย....ตีความง่ายนิ๊ดเดียว........ ++คิดถึงคนอยู่ไกล...ไม่คิดถึงคนอยู่ใกล้....ผมขออยู่ไกลๆ ดีกว่า....กิ...กิ....อิ....อิ.....5..5...๕...๕.............
6 ตุลาคม 2545 10:01 น. - comment id 84162
ตอบลุงวลี (เป็นโคลง..ขุดบ่ออีกแล้ว..๕๕๕) .....เกินคำอาจพร่ำพ้อง...........................ความใน พ่อเอย สุดเอ่ยเฉลยใด.....................................อดกลั้น เพรียกหาใช่เลสนัย................................หมายหลอก สุดห่วงดวงจิตนั้น................................อยู่ใกล้ใจนวล ฯ หว่ออ้ายหนี่ ...พระจันทร์ก็มาจ๊ะเอ๋ที่ระเบียงบ้านของอัลมิตราด้วยนะ สงสัยพระจันทร์จะเดินสายอ่ะ .. คุณพรระวี ...อื้อ สั้นๆ ..แต่เดี๋ยวแถมให้นะ ขาประจำแวะมาต้องมีแถม ๕๕๕ แต่ไม่มีส่วนลดนะคะ ..ยิ้มไว้นะคะ ล้อเล่นค่ะ .....หากไกลหาห่างไร้............................ไกลกัน นาแม่ หากจิตคิดผูกพันธ์..............................ดุจใกล้ เคียงครองคู่ขับฉันท์............................โคลงกล่อม กาพย์นา เสนาะเพราะหมายให้.............................นิ่มน้องหมองคลาย ฯ ไอดาโฮ่... หมายถึงใครเหรอ ? แบบว่าเดาไม่ถูกน่ะ สามคนบนเหรอ อ้าว..แล้วใครล่ะ กระซิบบอกหน่อยเหอะ ไม่เอาไปล้อหรอกน่ะ ...กิ..กิ.. คุณกฤษณะ..เป็นเทวดาอยู่บนสวรรค์โน่น ยังไม่ไกลอีกหรือคะ ... ความจริงแปลกนะ คนใกล้มักทำตัวห่างไกล คนอยู่ห่างไกลแต่ใจใกล้กัน .. คนเรานี่ก็แปลกนะ ..เทวดาว่างัยล่ะ คิดว่าแปลกไหมคะ ..
6 ตุลาคม 2545 16:21 น. - comment id 84283
แม้ห่างกายหมายใช่ว่าใจห่าง ต้องแยกทางใจข้างมิร้างไกล คอยเคียงคู่คู่ใจใช่ห่างไป ส่งแรงใจไปถึงซึ่งต้องการ อิอิอิ
6 ตุลาคม 2545 16:24 น. - comment id 84284
ที่หนูๆทั้งหลายเขียนมาโดนใจไปหม๊ด.........
6 ตุลาคม 2545 16:41 น. - comment id 84292
โดนใจเหมือนกัน...........ฮือ..........ฮือ กำลังอยู่ในช่วงอกหักดังเปาะ....แปะ....
6 ตุลาคม 2545 20:01 น. - comment id 84367
คุณพนาไพร.. รับแรงใจจากพนาไพรผู้ไกลห่าง.. มิอำพรางไมตรีที่มีให้ ขอซาบซึ้งและขอรับกำลังใจ ส่งกลับไปหากแม้นใครใจต้องการ คุณสุภมงคล..คิก คิก..โดนไปหมดแล้วเหรอคะ ยังมีให้โดนอีกไหมคะ คุณความห่วงใย..อ้าว ไหง๋เป็นอย่างนี้หนอ เดี๋ยวอัลมิตราจะเอาไม้ไปตีน้องชายให้นะคะ
6 ตุลาคม 2545 21:59 น. - comment id 84413
หมดแล้วจริงๆจ้า..นู๋อัลมิตรา คนอารายไม่รุ..เก่งจิงๆๆๆขอสมัครเป็นศิษย์ ซักคน
7 ตุลาคม 2545 08:05 น. - comment id 84523
โอ๊ยๆๆๆๆ อัลมิตรายังต้องเรียนรู้อีกค่ะ คุณสุภมงคล เอาเป็นว่าเรามาเรียนพร้อมๆกันดีไหมคะ ช่วยๆกันไปนะคะ .. ยิ้มไว้นะคะ
7 ตุลาคม 2545 13:31 น. - comment id 84613
อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นจังเลยครับ
7 ตุลาคม 2545 13:54 น. - comment id 84630
แม้นกายห่างร้างไกลใช่ใจห่าง แค่ฟ้าพรางกางกั้นอย่าหวั่นไหว แม้นตัวเร้นเขม้นมองประคองนัย ทุกห้วงใจไสวพร่างมิพรางเพียง ยามพินิจสนิทน้องปองสงวน อุราอวลนวลขยับประทับเสียง จริตต้องผองคำประพรำเคียง เสนาะสำเนียงเพียงวางอยู่ข้างกาย
7 ตุลาคม 2545 16:54 น. - comment id 84731
ยินดีต้อนรับค่ะ คุณนกกระดาษ..อบอุ่นจะได้ไม่เป็นหวัดค่ะ ... พี่ชายคะ.. กายอยู่ห่างพรางแต่ใจไซร้อยู่ใกล้ แนบฤทัยไกลเพียงฟ้าเทียมท้ากั้น อบอุ่นแสนแม้นทำนองพ้องตามพลัน ให้สุขสรรค์ครั้นคิดพินิจเรา อุราน้องปองแล้วแคล้วมิจาก จริตพากษ์หลากจิตคิดไห้เคล้า ดั่งรวมปองครองตนพ้นเพียงเงา มิอาจเศร้าเงาใจให้เปรมปรีด์ ถ้วนสำเนียงเพียงค่าคราว่าเห็น จันทร์ผ่องเพ็ญเร้นเมฆาทาปักษี มยุราสกาวแพร้วแน่ววจี จะมิมีวันพรากซากรักเรา .. คิก..คิก ..เกทับไปอีกบท ..นะ ดอกเบี้ยน่ะ เพราะว่าอัลมิตราตอบช้า ขออภัยค่ะ ..
7 ตุลาคม 2545 22:59 น. - comment id 84892
แอบมาอ่านครับผม
8 ตุลาคม 2545 16:59 น. - comment id 85106
ยินดีเสมอค่ะ ที่แวะมาเยี่ยมเยียน ขอบคุณค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
