กลอนบทนี้ประพันธ์โดย อาจารย์นภาลัย สุวรรณธาดาครับ ก็นำมาเสนอ แล้วสมาชิกลองตรองดูให้ดีครับว่า กลอนนี้สอนคุณว่าอย่างไรบ้างครับ ปริญญาใบนี้ใบที่หนึ่ง ประลุถึงปลายทางที่สร้างฝัน เป็นบัณฑิตติดตราสถาบัน เสื้อครุยนั้นถึงจะเช่าก็เฝ้าชม สวมเสื้อครุยกรุยกรายในงานเลี้ยง งดงามเพียงเทวดาสง่าสม มีงานทำหรือไม่ไม่ปรารมภ์ ค่านิยมอยู่ที่มีปริญญา ครั้นคืนวันผ่านไปก็ให้เหงา ปริญญาใบเก่าฝุ่นจับหนา ไทยจะเด่นเป็น นิก พลิกตำรา หวนกลับมาเรียนใหม่ตั้งใจจริง ปริญญาใบนี้ใบที่สอง เริ่มรู้คล่องรู้ไกลไปทุกสิ่ง พูดอะไรใครจะกล้ามาติติง เพราะพูดอิงหลักวิชาช่างน่าฟัง ฯลฯ................. ปริญญาใบนี้ใบที่ห้า เริ่มรู้ว่ายังไม่รู้หดหู่หวัง ชีวิตเอยชีวิตที่งามจีรัง สิ่งนั้นยังอยู่ไกลไม่ได้เรียน
6 ตุลาคม 2545 17:11 น. - comment id 84314
ค่ะ.. ให้ข้อคิดดีจัง..
7 ตุลาคม 2545 14:02 น. - comment id 84635
ข้อที่นายเลือกมาแต่ละบทนิ ให้ข้อคิดดีจริง จริง
7 ตุลาคม 2545 22:02 น. - comment id 84852
ขอบคุณมีนำข้อคิดดีๆมาฝากนะคะ ขอบคุณที่แนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนเสมอนะคะ ชอบอะไรที่เป็นแง่คิดค่ะ แสดงให้เห็นว่า ผู้เลือกถ่ายทอด มุ่งหวังให้ผู้อ่านเกิดประโยชน์ค่ะ อาจารย์นภาลัย (ฤกษ์ชนะ) สุวรรณธาดา ประพันธ์ไว้ได้ดีมากค่ะ ต่อง ต้อง ให้เกียรติท่านดีมากค่ะ
8 ตุลาคม 2545 00:11 น. - comment id 84911
ขอขอบคุณทุกๆความคิดเห็นครับ ผมนำกลอนของท่านใดมานำเสนอที่นี่ ไม่เคยลืมที่จะใส่ชื่อผู้ประพันธ์ครับ ยกเว้นไม่ทราบชื่อจริงๆก็จะเขียนว่า ไม่ทราบชื่อผู้แต่งแน่นอนครับ