ในคืนค่ำย่ำฟ้าเวลาพลบ เคยได้สบนงนางในฝั่งฝัน ผิวผุดผ่องสาดส่องต้องแสงจันทร์ ดั่งเทพธรรพ์สรรค์เสกเลขวิไล ในลักษณ์นั้นว่าหวานปานน้ำผึ้ง พี่จึ่งพึงใจมั่นด้วยฝันใฝ่ งามหนองามเลิศล้ำกว่าหญิงใด ให้หลงใหลชวนพิศพินิจนาง ในฝั่งฝันคู่เคียงเรียงร่วมรัก มิปรวนปักเปลี่ยนแปลงระแคงหมาง ชื่นชูรักรื่นอยู่มิรู้จาง แต่ฟ้าสางภาพฝันพลันมลาย อยากอยู่ในห้วงฝันมิพลันตื่น จะชมชื่นชู้เคียงเรียงร่วมหมาย พลอดภิรมย์บ่มรักมิรู้วาย บ่แหนงหน่ายคลายรักร้างห่างเหินพลัน