กับคำพูดที่เธอเคยบอกกล่าว กับคำพูดที่ปวดร้าวที่ทำร้าย กับคำพูดที่ตอกย้ำทั้งใจกาย กับคำพูดที่คล้ายจะเฉยชา แค่คำนั้นคำว่าพอฉํนก็เจ็บ แค่คำนั้นก็เก็บใจให้อ่อนล้า แค่คำนั้นคำเดียวก็มีน้ำตา แค่คำนั้นก็แทบบ้าไปทั้งใจ เธออย่าพูดอย่าเอ่ยมากับฉัน เธออย่าพูดคำนั้นอีกได้ไหม เธออย่าพูดอย่าบอกว่าทำใจ เธออย่าพูดได้ไหมไม่คิดถึงกัน
1 ตุลาคม 2545 20:26 น. - comment id 82710
^*^ ^*^ ^*^..วัตถุดิบแถวเนี้ยช่างเศร้าจัง.^*^ .............................................
1 ตุลาคม 2545 21:03 น. - comment id 82718
แหะแหะ เจ้าลม จะสอบentอยู่แล้วไม่ใช่หรือ มามัวนั้งเศร้าเดี๋ยวก็แย่หรอก อ่านหนังสือได้แย้วจะเป็นกำลังใจให้นะ อิอิอิอิอิ
1 ตุลาคม 2545 23:24 น. - comment id 82753
ว่าจะดุเจ้าน้องชายสักหน่อย มีคนดุไปซะแล้ว งั้นเอาไม้หน้าสามตีเลยละกัน หนอยๆๆๆๆ ไม่อ่านหนังสือ มัวแต่เศร้า ...
2 ตุลาคม 2545 13:12 น. - comment id 82911
ใครๆ เค้าก็ไล่ให้ไปอ่านหนังสือ แล้วตอนนี้อ่านบ้างหรือยัง หรือว่าง่วงเลย แว๊ป มาแต่งกลอน เพราะดีจ๊ะ แต่อย่าแอบเศร้าบ่อยนะ
2 ตุลาคม 2545 15:15 น. - comment id 82946
ถ้าไม่คิดถึงกันก็ไม่พูดถึง แต่นี่กลับคิดถึงมากมาย จะทำฉันใดดี
2 ตุลาคม 2545 17:21 น. - comment id 82993
อืม..........อารายเนี่ยปุ๊ก ไปอ่านหนังสือซะนะ แค่ผู้หญิงคนเดียว ถึงกับจะทิ้งอนาคตตัวเองเลยหรอ รักตัวเอง รักอนาคตตัวเองให้มากๆ นะคะคนดี ความรักและความคิดถึงจ้า...เอามาฝาก...อิอิ
2 ตุลาคม 2545 17:35 น. - comment id 83003
อิอิ มีแต่พี่ๆๆบอกให้ไปอ่านสืออ่ะนะคะ...เอางัยดีเนี่ยยยย...ทะเลดาวว่า...จะพูดรัยซักนิดนึงอ่ะค่ะ...แต่เห็นwindsaint บอกไว้ข้างบนว่า อย่าเอ่ยคำนั้น...อีกเลย อิอิ เลยพูดม่ะออกเลยอ่ะนะ.....^____^