สีของท้องฟ้าวันนั้นฉันไม่อาจลืมได้ เราต่างคนต่างหมดแรงล้มลงตายังจ้องกัน เราจะหันหน้ากันโดยไม่ยับยั้งชั่งใจ เราเข้าใจตั้งแต่แรก มันเป็นสิ่งที่เชื่อมั่นได้....ยิ่งกว่าความเป็นเพื่อนซะอีก เพียงตาสบตา...ไม่ต้องมีคำพูดใดๆ ความคิดที่เราสื่อถึงกัน มีเพียงนักสู้เท่านั้นที่รู้ มันเป็นความผูกพันที่ไม่มีสิ่งทดแทนได้ ในบางครั้งถึงบาดเจ็บก็ต้องซ่อนเร้นความเจ็บปวด เป็นลูกผู้ชายยังไงก็ต้องสู้ ถ้าถูกต่อยมันต้องเจ็บ...เราก็รู้กันอยู่ แต่เราก็ยอมรับมันโดยไม่ปริปาก ด้วยความรู้สึกที่ลุกโชน เพียงตาสบตา...ไม่ต้องมีคำพูดใดๆ ความกล้าที่เดือดพล่าน สามารถเปลี่ยนความเศร้าเป็นรอยยิ้มได้ นั่นล่ะความหมายที่แท้จริงของความอ่อนโยน ...จงส่องแสงต่อไป...
บัวน้ำเงิน 30 ก.ย. 2545 15:24 น. - ID 23560 
1808
4
0
30 กันยายน 2545 16:59 น. - comment id 82296
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^ ...ตามมาให้กําลังใจ..
...สาวน้อยผู้เข้มแข็งจ้า..^*^
....................................
30 กันยายน 2545 19:21 น. - comment id 82327
ขอบคุณมากนะค้า~
1 ตุลาคม 2545 03:12 น. - comment id 82442
เย้เก่งจั้ง พยายาทต่อไปรับรองสมหวังทุกกกกกสิ่งน้าสู้ๆๆๆๆ บัวน้ำเงินวิ่งสู้ฟัด กิกิ
2 ตุลาคม 2545 11:21 น. - comment id 82866
ขอบคุณค้า~
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
