มึน
ค้างคาวคืนคอน
คล้ายค้างคาวคืนคอนตอนรุ่งแจ้ง
ไร้เรี่ยวแรงแรมรอนร่อนถลา
มันมืดมิดมอดม้วยด้วยดวงตา
ขาดแขนขาขัดข้องต้องตัดใจ
จึงจำจอดจากจิตที่คิดห่าง
ทั่วทิศทางทุกข์แท้เกินแก้ไข
ข้อข้องขัดขื่นขมตรมฤทัย
ซึมซุกไซร้เซาะซอนกร่อนฤดี
มาเมามัวมั่วมากอยากพลั้งเผลอ
จึงเจอะเจอจุดจบน้องหลบหนี
ไม่มาเมียงมองมั่งนั่งพาที
เพียงเพราะพี่พลาดพลั้งมิตั้งใจ
น้องเนื้อนิ่มนวลนางอย่าห่างเหิน
กะโกรธเกินกิ้งกือหรือไฉน
คอยแค้นเคืองคาค้างหรืออย่างไร
อย่าโยงใยยืดเยื้อเมื่อโกรธกัน
เพียงพลาดพลั้งเพราะพี่นี้พลาดผิด
คอยครุ่นคิดคราวครั้งยังสุขสันต์
สูญเสียสิ้นแสงส่องของตะวัน
เหมือนหมายมั่นหม่นหมองเพราะน้องนาง