น้ำตาฟ้า...น้ำตาคน

แอ็ปเปิ้ล

ฝนตกข้างนอกหนาว
หัวใจดวงร้าวยิ่งหนาวหนัก
สายลมพัดผ่านสะท้านใจนัก
ฟ้าคำรามทายทักให้หวั่นใจ
ออกมายืนรับละอองฝนสาด
ให้ความฝันที่ถูกวาดได้เหือดหาย
ไร้สิ้นหมดแล้วซึ่งความรู้สึกใด ๆ
ปล่อยตัวให้เปียกไปกับฝนโปรย
ร้องเพลงประชันเสียงกระหน่ำ
ตอกย้ำให้ความรู้สึกที่หาโหย
จบมันไปได้แล้วความเจ็บที่โอดโอย
ให้รับรู้ว่าอยู่ได้โดย.....ไม่มีเธอ
ปล่อยใจให้ล่องลอย
ยุติการรอคอยที่มีมาเสมอ
วันนี้ขอร้องไห้เป็นวันสุดท้ายแล้วจะไม่เพ้อ
ให้น้ำตาที่ล้นเอ่อกลืนหายไปกับน้ำฝนที่พร่างพรม				
comments powered by Disqus
  • monki

    26 กันยายน 2545 21:35 น. - comment id 81206

    ร้องไห้ในสายฝนก็ดีอีกแบบเนอะ มันจะได้ละลายหายไป ไม่ต้องรู้ว่าน้ำตามันออกมามากเท่าไหร่ กิกิ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    27 กันยายน 2545 06:12 น. - comment id 81323

    เขียนได้ดีจังเลย น้องสาวคนเก่ง........
  • โคลอน

    27 กันยายน 2545 07:13 น. - comment id 81338

    ถึงจะเศร้าแต่ก็ยังเข้มแข็ง
  • cool hearted

    27 กันยายน 2545 09:34 น. - comment id 81359

    เป็นทุกข์ เศร้าเพราะอะไร 
    ทำไมหัวใจอ่อนไหว อ่อนล้า
    เป็นอะไรน้องพี่ แก้วขวัญตา
    พี่กลับมาคอยปลอบคอยห่วงใย เหมือนเดิม
    
  • รุ้งสวรรค์

    10 ตุลาคม 2545 16:02 น. - comment id 85910

    ให้สายฝนชำระใจที่บอบช้ำ
    อย่าได้ฝืนกล้ำทนเป็นไหน ไหน
    ปล่อยความรักที่ชอกช้ำให้ลอยไป
    ปล่อยให้เหลือหัวใจที่อาทร
    อย่าได้รออีกเลยเธอคนนี้
    เธอที่เคยเป็นดีของเราเสมอ
    แต่วันนี้เมื่อเขาได้พบเจอ
    คนที่ดีของเธอจงปล่อยเขาไป
  • kanoongkaning sc team no.8

    10 ตุลาคม 2545 21:21 น. - comment id 86022

    ระวังเป็นหวัดนะ ตากฝนน่ะ เป็นห่วงจ้า ยัยแอปเปิ้ลเขียว

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน