ตาย....เพราะรับน้อง

burst

วี้ดดดดดดดดด.....บูม
น้องตื่นตูมรีบมาบูมให้รุ่นพี่
เอ็นท์ติดแล้ว...เข้าปีหนึ่งได้เสียที
เสียงต้อนรับ เฟรชชี่...แสนเบิกบาน
กิจกรรมนานาน้องฮาแตก
ให้แต่งตัวแปลกๆสนุกสนาน
พี่เฮไหนน้องเฮนั่น..มันส์ทุกงาน
ถึงกลับบ้านมืดค่ำ...ต้องทำใจ
มหาลัยมันแคบไปไม่เข้าที
เลิกรับน้องตรงนี้..หาที่ใหม่
ไปทะเลดีกว่าน้องขอลองใจ
น้องจะไปหรือไม่ไปให้เลือกเอา
เอ....ถ้าไม่ไปเพื่อนที่ไหนจะมาคบ
รับน้องจบเพื่อนไม่คบมันก็เหงา
พี่ก็ไปเพื่อนก็ไป...เอาไงเรา
เลยหูเบาเขาให้ไปก็ไปกัน
ถึงทะเลเพื่อนก็เฮพี่ก็ฮา
ทำอะไรบ้าๆทำทั้งนั้น
ไป...มึงเดินลงทะเลไปพร้อมกัน
ลงทั้งยีนส์อย่างนั้นเรื่องของมึง
กรมอุตุรายงานคลื่นกระหน่ำ
พี่ระยำด่าว่าใจไม่ถึง
คลื่นกระหน่ำตัวเอียงเสียงอื้ออึง
คิดไม่ถึงคลื่นซัดพัดพาไป
คนริมหาดยังไม่อาจช่วยได้หมด
น่าสลดน้องคนหนึ่งกลับสูญหาย
ช่วยได้ห้าขาดอีกหนึ่งถึงคราวตาย
พี่หน้าซีดร้องไห้...ไม่น่าทำ
แม่จ๋าแม่ลูกผิดแท้มารับน้อง
ลูกเห็นพี่ยืนมองหัวเราะขำ
มันสะใจที่สั่งให้ผมยอมทำ
ไม่สนคำใครว่า..ข้าสั่งเอง
ลูกหวังมาสนุกกับเพื่อนๆ
ไม่เห็นมีคนเตือนเรื่องข่มเหง
พี่มันเป็นปัญญาชนหรือนักเลง
เอาแต่ใจตัวเองสั่งลูกเดียว
วิญญาณลูกเห็นแม่นั่งร้องไห้
ให้รู้สึกเดียวดายและเปล่าเปลี่ยว
อนิจจา...ลูกของแม่เพียงคนเดียว
ได้แต่เหลียวมองร่างไร้แววตา
เขารับน้องกันทำไมกันแม่จ๊ะ
แบกภาระอะไรกันแม่จ๋า
เขาสั่งผมให้ไปผมก็มา
นี่ผมถูกพี่ฆ่า...ได้อย่างไร
นึกสนุกกลับเจอทุกข์แสนสาหัส
แล้วใครจะช่วยกำจัดเรื่องนี้ได้
ยิ่งรับน้องยิ่งรับแรงแข่งกันตาย
ทุกๆปีมีเรื่องร้ายตลอดมา
แม่จ๋าลูกขอลาแล้วลาไปก่อน
ปริญญาคอยหลอกหลอนลูกตรงหน้า
ยังไม่ทันได้เข้าเรียนตามเวลา
ลูกไม่เห็นปริญญาต้องรีบไป
วอนใครหนอ..ใครก็ได้...ช่วยทีเถิด
อย่าให้มันต้องเกิดเรื่องได้ไหม
ก่อนเกิดเรื่องไปมุดหัวอยู่ที่ใด
พวกผู้ใหญ่....ปล่อยได้ไง...ไม่ดูแล