ลมหายใจ...แห่งความคิดถึง

windsaint

ลมหงอยเหงาเศร้าสร้อยพลอยคิดถึง
ลมแว่วเสียงรำพึงนางที่หวั่นไหว
ลมเพียงคิดจิตรำพึงลอยไปไกล
ลมหายใจแผ่วแผ่วที่แว่วมา
แว่วฟังเสียงเรียกมาพาให้จิต
เฝ้าครุ่นคิดมิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
ลมลอยล่องลอยไปใจอ่อนล้า
โอ้ลมจ๋าเจ้าหารักไม่เจอ
แว่วฟังเสียงเรียกเจ้าให้ใจหาย
คิดมิคลายใครหนาที่พร่ำเพ้อ
เขาวอนลมช่วยส่งใจไปให้เธอ
แต่ลมเล่ากลับพร่ำเพ้อเพียงเดียวดาย
ลมคงเหงาเศร้าใจหาใครสน
ลมคงบ่นพร่ำไปไม่รู้หาย
ลมคงคิดจิตยังตรึงมิเสื่อมคลาย
ลมยังหาความหมายของตนมิเคยเจอ
ลมยังเศร้าในจิตคิดสงสัย
ลมถูกใครเรียกใช้ให้พร่ำเพ้อ
แต่ลมเหงาใครเล่าจะมาเจอ
ลมคงต้องพร่ำเพ้อเพียงผู้เดียว				
comments powered by Disqus
  • ทะเลดาว

    23 กันยายน 2545 18:47 น. - comment id 79626

    เธอเป็นคนดีของชีวิต
    เป็นคนใกล้ชิดของหัวใจ
    เป็นทุกอย่างของความห่วงใย
    เป็นทุกลมหายใจของความคิดถึง
    
    เพิ่งเขียนไปให้พี่เรนมะกี้เองอ่ะค่ะ...อิอิ...ลมเป็นอะรัยไปหนอ...ทะเลดาวมาให้กำลังใจลมน๊าาา....ยิ้มก่อนเร๊ววววว ^____^ ......
  • monki

    23 กันยายน 2545 19:08 น. - comment id 79633

    โอ๋ มามะ ลิงลม พี่มาปลอบ
    
    ลมคงเหงาเศร้าใจหาใครสน
    
    นี่อ่ะ น้อยใจชัดๆ เลย
  • stupid cupid

    23 กันยายน 2545 19:35 น. - comment id 79646

    เป็นอะไรไปค่ะ วันนี้เศร้า เหงาเหลือเกิน มาให้กำลังใจให้หายเหงาน่ะค่ะ
  • พนาไพร

    23 กันยายน 2545 19:44 น. - comment id 79649

    ลมเป็นอะไรอีกเนีย  ฟัง(อ่าน)แล้วเศร้าจังเลยครับ
    
    อิอิอิอิ
  • อัลมิตรา

    23 กันยายน 2545 22:07 น. - comment id 79763

    หือ อีโนไหม เจ้าลม เผื่อจะดีขึ้น ลมไม่จุกเสียดงัย
  • *นก*กระ*ดาษ*

    24 กันยายน 2545 10:39 น. - comment id 79911

    หนาว ....สั้น.....ระริก ระริก
    หนาว.....สั้น.....จับจิต จับจิต
    ..........................................
    ที่บ้านอากาศเย็นมากเลยครับ
  • ความห่วงใย

    24 กันยายน 2545 14:26 น. - comment id 80024

    คิดถึงใครจ๊ะปุ๊ก...........คนดี
    คิดถึงแก้วปล่าวเนี่ย.............อิอิ
    กำลังใจและความคิดถึงจ้า
    
  • พี่ บุษราคัม

    24 กันยายน 2545 21:03 น. - comment id 80284

    http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=21184
    คือ      พระพายแผ่วพริ้ว        โบกไหว
    ลม      แห่งรักพัดไป              ทั่วหล้า
    หาย    เหงาผ่อนดวงใจ          เย็นชื่น
    ใจ       สุขคลายอ่อนล้า           ห่มด้วยความรัก
    
    แห่ง     ใดในโลกล้วน            เปลี่ยวเหงา
    ความ    รักย่อมบรรเทา          เหว่ว้า
    คิด        ถึงซึ่งวันเก่า              ครั้งก่อน
    ถึง        อยู่ไกลสุดฟ้า              แต่ใกล้ฤทัยไม่คลาย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน