ในวันคืนเดือนหงายจันทร์พรายพร่าง มีใครบ้างข้างเคียงฟังเสียงจันทร์ คอยอ้อนออดพรอดพร่ำด้วยคำหวาน วอนลมสานทอฝันคืนจันทร์ผ่อง หากคืนไหนไร้จันทร์อันงามงด หายไปหมดแสงดาวเจ้าหมายปอง วอนลมเจ้าเป่าไปฟ้าหม่นหมอง ให้จันทร์ทองผองดาวได้พราวพราย ให้ดาวน้อยลอยร่างบนทางฝัน ให้ดวงจันทร์ยิ้มแฉ่งแสงอำไพ ให้เธอนั้นฝันดีทุกราตรีไป ให้เธอได้คว้าใจ.นะเจ้าลม
23 กันยายน 2545 00:46 น. - comment id 79290
มีใครบ้างข้างเคียงฟังเสียงจันทร์ --- อ่ะกึ๋ยย ความสามารถพิเศษ นี่เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าจันทร์มีเสียงอ่ะ สงสัยพระจันทร์จะพูดได้นะเนี่ย อืม...
23 กันยายน 2545 07:36 น. - comment id 79321
หือ .. จะมากัดเราเหรอ หว่ออ้ายหนี่ ..แต่เรายังไม่ได้ฉีดยานะ เดี๋ยวโรคระบาดนะจ๊ะ ...
23 กันยายน 2545 10:06 น. - comment id 79370
ฝนตกพรำๆทั้งวันทั้งคืน....ไม่เหนื่อยหรือไงนะ....จันทร์ก็พลอบหลบอยู่ในม่านเมฆ....
23 กันยายน 2545 10:42 น. - comment id 79387
ฝนตกน่ะ ดีนะ ชอบจัง อากาศแบบนั้น นอนฟังเสียงฝนตก เปิดหน้าต่างรับละอองฝน . ไม่เหนื่อย ไม่เหนื่อย ปีนต้นไม้เหนื่อยกว่า ส่วนจันทรา กล้าจ้าแสงรังสิมันตุ์ แล้ว
23 กันยายน 2545 10:54 น. - comment id 79394
พี่ก็หนาวคราวคราอุราระทึก ให้พิลึกตรึกไปฤทัยฉะนี้ ถึงอนงค์ประสงค์พิศลิขิตมี ทุกวารวี่ระรี่รื่นมิคืนกลาย
23 กันยายน 2545 15:33 น. - comment id 79500
ว่าจะมาดูพระจันทร์ฝนดันตกซะแล้ว หลบฝนดีกว่า
23 กันยายน 2545 17:47 น. - comment id 79590
ในวันคืนเดือนหงายจันทร์พรายพร่าง ลมลอยคว้างท่ามกลางพายุฝน สดับเสียงเรียกจันทร์ย้ำซ้ำพร่ำบ่น ลมจึงวนตามหาเจ้าแสงจันทร์ จันทร์วอนลมพัดเป่ายามฟ้าหมอง เพื่อจะทองแสงดาวให้พราวฝัน ลมพัดเป่าเมฆหมอกออกไปนั้น เพื่อให้จันทร์ส่งแสงพราวพร้อมดาวเดือน แต่คืนนี้ลมอ่อนกลับหมองเศร้า ลมเร่งเร้าหัวใจหาใครเหมือน ลมห่มรักแต่รักกลับแชเชือน ลมจึงเตือนตัวตนแค่คน...ไร้ความสำคัญ แว่วยินเสียงเรียกเลยตามมาสมทบคับ อิอิ
23 กันยายน 2545 17:52 น. - comment id 79593
โอ้ดอกเอ๋ยดอกโศกตกจากต้น เปียกน้ำฝนปนทรายปลายเกสร หนาวเหน็บแล้วมิ่งแก้วของบังอร ใยจะนอนให้ร้าวรอนวอนฤทัย หากหนาวเหน็บเก็บใยไปทอห่ม อุ่นประพรมชมชื่นระรื่นไหว หากร้อนนักจะประจักษ์พัดกวัดไป ที่ร้อนใจก็จะคลายในฤดี .. เจ้าไอซ์ หลบไปไหนเหรอ ต้นไม้ไม่มีหลังคานะ
23 กันยายน 2545 19:25 น. - comment id 79645
ลอยละล่องโล้ลมลมละลอย เปียกปรอยปรอยรอยลมรอนร่อนร้อน เรื่อยไปใจลมจะขาดรอน ลมระร้อนอ่อนใจในสายลม เรื่อยระเรียงเอียงใจให้ช่วยย้ำ สายลมพร่ำร่ำลาท้าความขม ลมเรื่อยร่ำร้ำใจลมล่มล้ม ใจตรอมตรมอุราเพราะช้ำใจ ลมเหงาใจในอุราที่พาเศร้า ลมแสนเหงาเศร้าจิตคิดสงสัย ลมคอยดูคอยแลค่อยห่วงใย แต่ว่าไม่มีใครห่วงใยลม ต่อกลอนคับ อิอิ แอบน้อยจายเล็กๆ
23 กันยายน 2545 21:23 น. - comment id 79726
โหไพเราะมากเลยครับ ชื่นชมๆ อิอิอิ
23 กันยายน 2545 23:29 น. - comment id 79819
เจ้าลม น้อยใจอะไรอีกหนอ ... ก็เขียนให้แล้วงัยล่ะ พรุ่งนี้เขียนให้อีกอันก็ได้อ่ะ คุณพนาไพร ขอบคุณค่ะ