ชีวิตหนึ่งแสนเศร้าร้าวรวดเหลือ ไร้ใจเกื้อเอื้อหนุนมุ่นหมกไหม้ อีกชีวิตผิดแผกแตกกันไป มีบ้านใหญ่มากเพื่อนเกลื่อนเยี่ยมยล โอ้ชีวิตไฉนใยแตกต่าง พระพรหมสร้างลิขิตนิมิตรผล คิดครวญใคร่แสนเศร้าร้าวกมล ไร้เหตุผลสิ้นดียามชี้ตรอง ฤาเป็นเพราะกรรมเก่าที่เราสร้าง มาตามล้างผจญจนหม่นหมอง เกิดชาติหน้าฉันใดใฝ่ใจปอง อย่าแบ่งสองชีวิตจิตหนึ่งเลย ฯ
21 กันยายน 2545 20:02 น. - comment id 78796
เพราะจัง เป็นกำลังใจให้นะ
21 กันยายน 2545 20:12 น. - comment id 78801
^*^ ^*^ ^*^...ชีวิตมีจังหวะของมันจ้า.. เต้นเหมือนตัวโน๊ตดนตรี .. จะได้มีสีสันไงนะนะ..^*^ ........................................
21 กันยายน 2545 21:49 น. - comment id 78824
นึกว่าไปหลงติดอยู่ที่พันทิพย์ซะแล้ว กลับมา ปรัชญาเพียบเลย ขอชมเชยครัย
22 กันยายน 2545 00:20 น. - comment id 78845
มาให้กำลังใจน้องแอ๋มค่ะ
22 กันยายน 2545 12:40 น. - comment id 79041
เพราะมนุษย์คือมนุษย์นะซินะ ความรวยจนเคล้าคละอยู่มนหน ขอเพียงอย่าขีดคั่นในกมล ปันน้ำใจฉ่ำล้นชโลมใจ