ฝนโปรยปรายเป็นสายบางๆ เหมือนจะสั่งบอกฟ้าว่าลาก่อน ท้องฟ้าที่มืดครึ้มแลสะท้อน ดังบทกลอนที่เศร้าเหงาใจ เรียงร้อยถ้อยคำความรู้สึก ลึกๆจิตหวั่นสั่นไหว วันหนึ่งอาจต้องจากกันไกล จะคิดถึงกันมั้ยคนดี อยู่แห่งไหนในโลกอย่าโศกเศร้า ฉันคอยเฝ้าดูแลเธอทุกที่ ห่างแค่กายไม่คลายห่างร้างฤดี ฉันคนนี้ รักจริงใจ ไม่เปลี่ยนแปลง