แววตาใจไร้มลทินเรื่อรินฉาบ หน้าอิ่มอาบขนาบข้างนวลปรางไหว จมูกนิดชิดปากน้อยเจ้ากลอยใจ สุขฤทัยได้เจ้าแอบชิดแนบทรวง ด้วยฟูมฟักรักในเธอเสมอลูก ด้วยพันผูกถูกชะตาจึงพาหวง ยินเสียงร้องก้องเพียงนิดเหมือนจิตลวง ด้วยเป็นห่วงดวงชีวันที่ฉันมี แม่อยู่ไหนใครกันเล่าเบ่งเจ้าคลอด มิทันกอดยอดชีวาก็ลาหนี เจ้าก็ใสไร้เดียงสาไม่พาที มิรู้ที่มีแต่ร้องเมื่อท้องรวน ไม่เป็นไรให้ฉันนี้หน้าที่แม่ มอบรักแท้แม้ทวนทบไม่ครบถ้วน ทุกคืนวันฉันทำเพื่อเจ้าเนื้อนวล ให้ในส่วนควรแทนทดแค่หมดใจ