ล่วงมาแล้วดั่งกาลเมื่อวานนี้ แต่ยังมีเรื่องค้างบนทางฝัน เหมือนดังบ่วงห่วงคล้องเกี่ยวข้องพัน เมื่อเยาว์วันแห่งรุ่นดรุณวัย ตกลงในหลุมรักสลักจิต หรือบุพเพลิขิตคิดสงสัย คนสองคนมาปองต้องฤทัย ต่างห่วงใยสมัครรักผูกพัน ไร้เดียงสาเยาว์วัยฤทัยวุ่น รักแรกรุ่นแปลกใจเหมือนในฝัน พบครั้งแรกแปลกนักหลงรักพลัน ดั่งเทวาสร้างสรรค์ดลบันดาล ฉันวันนี้แกร่งกล้ากว่าคนเก่า ยังคงเฝ้าห่วงหาเวลาหวาน แม้รักแรกล่วงลับไปกับกาล เป็นตำนานรักหนึ่งตราตรึงใจ แม้คิดถึงทุกครั้งยังเริงรื่น ทุกวันคืนเฝ้าคิดพิสมัย รักครั้งแรกประทับกับฤทัย รักครั้งใหม่รออยู่มิรู้เลย รักแรกแม้หายลับราวดับฝัน เทวาท่านคงแกล้งแสร้งนิ่งเฉย โปรดบันดาลวานวันอันล่วงเลย ขอรักเอยเคยจรให้ย้อนมา ฉันวันนี้ไม่เป็นเช่นวันวาน แสนเสียดายรักหวานเพราะเดียงสา แม้ขอได้อยากฝืนคืนเวลา เพื่อรักษารักแรกไว้ให้ยืนยง ฯ
1 สิงหาคม 2544 22:35 น. - comment id 7428
รักแรกรักเดียวนี้ ย่อมมีค่า
2 สิงหาคม 2544 00:29 น. - comment id 7443
ลึกซึ้งกินใจ.เพราะจับใจจริงๆ.ภีม
2 สิงหาคม 2544 01:37 น. - comment id 7446
เห็นด้วยกะทั้งสองคนเลย....ซึ้งงงง....
2 สิงหาคม 2544 01:49 น. - comment id 7448
อยากย้อนเวลากลับไป
2 สิงหาคม 2544 05:42 น. - comment id 7461
เศร้า.....เพราะมากๆเลยค่ะ.....เตรียมรับรักใหม่ดีกว่านะ
2 สิงหาคม 2544 10:46 น. - comment id 7499
เพราะ ...และเศร้าครับ ... ประสบการณ์ที่ผ่านพ้น สอนให้คนละความไร้เดียงสาไปเรื่อย ๆ ครับ
2 สิงหาคม 2544 12:23 น. - comment id 7505
ขอบคุณครับทุก ๆ คน
3 สิงหาคม 2544 11:43 น. - comment id 7582
your peim is very good, I very like i
4 สิงหาคม 2544 08:41 น. - comment id 7646
ทำได้ไงน่ะภีม เพราะจริง ๆ เลย เหมือนเข้าไปนั่งในใจลูกปลาเลย
4 สิงหาคม 2544 17:53 น. - comment id 7667
Sabaidee, I really like your poem, keep in touch. I hope oneday you will be a writer.