+++อาวรณ์+++
ตะวันทอแสง
มาริมฝั่ง เจ้าพระยา พาให้คิด รักเจ้าเอ๋ย เคยสถิตย์ ชิดใจข้า
แต่บัดนี้ เหินห่าง เมินร้างลา คำสัญญา มั่นหมาย มาคลายคลอน
เธออยู่ไกล ไปจาก ฉันมากนัก ไกลเกินรัก จักเข้าใจ ได้เหมือนก่อน
เป็นช่องว่าง ระหว่างเรา ให้ร้าวรอน ความอาวรณ์ บีบคั้น ทุกวันไป
มองยอดโดม โลมใจ ให้ไหวหวั่น โดมเกี่ยวขวัญ จากกมล คนโหยไห้
ดอกรักที่ เคยบาน บนลานใจ กลับหมองไหม้ โรยแล้ว แก้วคนดี
น้ำเซาะฝั่ง ดังซ่า พาใจหวล รักจะทวน น้ำได้ อย่างไรนี่
คงเลื่อนลอย ตามทาง หว่างนที สายวารี พัดไป ไม่กลับคืน
อยากกระซิบ คนดี สุดที่รัก ฉันจะหัก อาวรณ์ ถอนสะอื้น
วอนสายน้ำ เย็นฉ่ำ ทุกค่ำคืน ฝากความขื่น เคลียเคล้า แทบเท้าเธอ
ตะวันทอแสง 17 ก.ย. 2545 08:17 น. - ID 22675 
545
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
