*...โอ้ยามราตรี เหงาเงียบเฉียบเย็นทุกที ข้าเหงาเปล่าเปลี่ยวกมล อ้าจันทราถกล ส่องแสงนวลชนยล ดาวระยิบระยับฟ้าอำไพ โอ้ในฝันเลือนลางไกล ดวงพักตร์เพริศพิไล พิลาสล้ำติดตราตรู อาเพียงพิศเขม้นแลดู เอื้อมหัตถ์และเพทู ครันมลายวาบวับลับไป โอ้โอมืดมนกระไร อ้างว้างแรมร้างดวงใจ จวบจนชีพลับดับสูญ...*