*...เพียงกาลเวลา...เพียงนั้น...*

*นก*กระ*ดาษ*

*...ใครเลยจะเอ่ยถ้อยเล่าขานได้ว่า
ถนนสายนั้นนำพาไปสู่แห่งหนใดกัน
อีกทั้งวารวันแต่ละวันนั้นเล่าจะชักพาเราไปสู่ที่แห่งไหน
มีก็แต่เพียงกาลเวลา...เพียงนั้น...*
*...ใครกันเล่าจะบอกกล่าวได้ว่า
ความรักที่เราวาดหวังเอาไว้นั้น
จะงดงาม เติบกล้าเฉกเช่นที่เราปรารถนาหรือไม่
มีก็แต่เพียงกาลเวลา...เพียงนั้น...*
*...ใครเอยใครจะเฉลยได้ไหม
เหตุใดกัน..ดวงใจเราจึงละห้อยหวนหา
เมื่อความรักลับลาเลื่อนลอยหายไป
มีก็แต่เพียง กาลเวลา .. เพียงนั้น...*
*...ใครเล่าใครกันจะเอ่ยถ้อยจำนรรจ์ได้บ้างว่า
เมื่อไรถนนแต่ละสายจะมาบรรจบพบกัน
และความรักนั้นจะมาสถิตย์แนบแน่นในดวงใจแห่งเรา...*
*...แล้วใครกันหนาจะเอ่ยขานได้ว่า
เมื่อใดกันเล่าที่วารวันจะหลับไหล
ในเมื่อราตรีกาลนั้นครองดวงใจเราไว้ทั้งดวง
ด้วยราตรีกาลอันหม่นมืดนั้นครองดวงใจเราไว้แล้วจนหมดสิ้น...*				
comments powered by Disqus
  • windsaint

    16 กันยายน 2545 20:54 น. - comment id 77051

    อ่านช้าๆ ชัดๆ ได้ใจความ
    ชอบมากคับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน