*...ณ ริมฝั่ง ของความ ไกลห่าง ฝั่งคิดถึง เฝ้าทวงถาม ความคิดถึง อยู่เงียบ ๆ ในหัวใจ อึงคนึง เคยยินถึง ฝั่งโน้นไหน หรือไม่เคย *...เพราะคิดถึง มิได้หมาย แค่คิดถึง บางครั้งจึง เกินกว่า สามารถเอ่ย บางคราวรู้ ในสิ่งซึ้ง ไม่เคยรู้เลย หลายครั้งเคย เห็นความว่างเปล่า มีตัวตน *...ประสาอะไร กับหัวใจเขา ใจของเรา เดาใจเรา ยังสับสน ตอบคิดถึง มาให้ถึง ให้อึงอล ให้หนึ่งคน มีความหมาย และหายใจ...*
10 สิงหาคม 2552 11:32 น. - comment id 62096
อีกบทกวี ของ เพลงดาบฯ ที่ชอบมากเหมือนกัน วันหลังลงเครดิตให้เจ้าของเขาด้วยนะ
16 กันยายน 2545 14:48 น. - comment id 76919
อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลย
16 กันยายน 2545 15:01 น. - comment id 76929
ณ ริมฝั่ง ทางโน้น คนละฝั่ง ยังสะพรั่ง พร่างพรู รู้ความหมาย ข้ามธารา ลดเลี้ยว เกาะมากมาย ลัดเลาะไป ถามไถ่ ใครคนดี เพราะคิดถึง มีค่า กว่าคิดถึง บ่งบอกซึ้ง ความหมาย มากถ้วนถี่ บางครั้งท้อ เหนื่อยหนอ พอกันที บางครั้งมี กับความสุข ทุกข์ก็ยอม ก็เพราะมี ขึ้นลง เหมือนกับน้ำ บางครั้งช้ำ มาครั้งยิ้ม ร่วมทั้งผอง เหม่อมองข้าม ชลลดา ริมฝั่งคลอง น้ำตานอง ครองหน้า มาแต่เนาว์ ..ขอถือวิสาสะต่อกลอนนะคะ ชอบบ้านริมคลองมากเลย
16 กันยายน 2545 15:03 น. - comment id 76930
บางครั้งมี กับความสุข ทุกข์ก็ยอม แก้เป็น บางครั้งมี กับความสุข ทุกข์ทั้งสอง
16 กันยายน 2545 16:01 น. - comment id 76944
ใช่เลย บางทีใจเรายังไม่เข้าใจเลยเนอะ ใจคนอื่นจะไปเข้าใจได้ไง สับสนๆๆ