เสียง...คือ...พลังแห่งห้วงของการคิดถึง

ว.ลักษณ์

จะมีใครสักคนบ้างไหม....
รู้สึกถวิลหา...
รู้สึกคิดถึง...ใครสักคน...ที่...อยู่...ไกล...แสนไกล
อยากบอก...หมู่เมฆ...น้อย...ใหญ่
อยากบอก...ฟ้า ใส ใส สดสีคราม
อยากบอก...สายลม...โชยอ่อน ระริ้ว ไหว
เมฆจ๋า...ฟ้าจ๋า...ลมจ๋า...ช่วยกระซิบบอกไปยังเขา...
หน่อยนะค่ะ...ได้ไหมจ๊ะ...นะค่ะ...จะได้ไหม....ว่า
ห้วงแห่งอารมณ์ ปรารถนา
ห้วงแห่งอารมณ์ ความคิดถึง
ห้วงแห่งอารมณ์ อาทรและห่วงใย
ส่งมาจาก...แดนอันไกลโพ้น...ข้ามเขา ข้ามทะเล
เสียง...อันนุ่มเพราะและห้าวหาญ
เสียง...ถ้อยคำ สรรค์หวาน
เสียง...เอื้อนเอ่ย ถามสาระทุกข์สุขดิบใด ๆ
เสียง...เสน่ห์ คำตัดพ้อ ต่อว่านานา
เสียงของเขาได้ ถูกเติมเต็มจ้นล้นปรี่
ด้วยรู้สึกเทิดทูนใจ และ ซาบซึ้งใจ ช่างล้ำลึกใจ ยิ่งนัก
อยากให้ เมฆ ในนภา...แปรเปลี่ยน  สื่อลอยเขียนเป็น ภาษาว่า รัก
อยากให้ ฟ้า ในเวหา...อย่าผันเปลี่ยน เวียนฟ้าสีครามใส  
ต้องให้เศร้าหมอง....
อยากให้ ลม ในอากาศ...กระซิบแผ่ว  แว่วรอบกายเขา ว่า รัก รัก
หากเป็นไปได้ ฉันอยากเป็น นางฟ้า อยู่ในนภา เวหา และอากาศ 
ลอยมาหยุด ตรง..ณ..หน้าตักเขา...กระซิบข้างหู
พร้อมไออุ่นจากลมหายใจ ว่า........
รัก รัก รัก คิดถึงหลือเกิน....  
คุณก็คงคิดถึงฉันเช่นกันใช่ไหม...จึงเกิดเสียงตามสายมาออดอ้อน..
เสียงอันทรงพลังดุจมีอำนาจ...ซ่อนเร้นแอบแฝงให้น่าค้นหา
แข็งแกร่งจนสามารถ เป็นแรงผลักดัน จิตภายในฉัน 
ให้สร้างห้วงแห่งความคิดถึง
คุณพร่ำบอกว่า...ฉันทำให้คุณบ้าคลั่ง...จริงหรือ...ค่ะ
.......และ........
คุณ คือ คนพิเศษ ในใจฉัน
YOU SPECIAL IN MY HEART