รสชาติความเดียวดาย......มันแสนขม

ความห่วงใย

...บ่อยครั้ง...ที่ร้องไห้...
...เพราะเปลี่ยวดาย...และเคว้งคว้าง...
...ความรัก...ี่มอบวาง...
...เธอทิ้งขว้าง...ไปแสนไกล...
...ฉันเป็น...คนขี้เหงา...
...ในหัวใจ...มันอ่อนไหว...
...ตั้งแต่...เธอจากไป...
...เฝ้าเสียใจ...อยู่ทุกวัน...
...รักเธอ...มากรู้ไหม...
...ในหัวใจ...บอกอย่างนั้น...
...เธอ คือ...คนสำคัญ...
...เธอเท่านั้น...ในแววตา...
...แต่เธอ...ยังจากไป...
...ให้หัวใจ...ฉันเหว่ว้า...
...ยิ่งนาน...วันเวลา...
...ใจมันล้า...เกินจะทน...
...ต้องมา...นั่งร้องไห้...
...ปวดหัวใจ...กลางสายฝน...
...คิดถึง...ใครอีกคน...
...ที่ไม่หล่น...ไปจากใจ...
...นับจาก...นาทีนี้...
...บอกฉันที...บอกได้ไหม...
...ฉันจะอยู่...ได้อย่างไร...
...ถ้าเธอไป...ไม่กลับมา...
....................รสชาติความเดียวดาย...มันแสนขม.....................				
comments powered by Disqus
  • พรระวี

    13 กันยายน 2545 01:39 น. - comment id 75999

    ในความมืดชืดหมองของความเหงา
    หัวใจเราขมปร่าอยากหาเพื่อน
    เพื่อสรรถ้อยร้อยคำมาย้ำเตือน
    ไม่เคยเลือนลางหายจากสายใจ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    13 กันยายน 2545 04:00 น. - comment id 76013

    พี่ยังอยู่ทั้งคนนะจ๊ะ น้องแก้ว........ ม่ายรุม่ายชิ
  • anisa

    13 กันยายน 2545 08:15 น. - comment id 76034

    เด็กน้อย มองฟ้านั่น
    เห็นทุกวัน..ยังสดใส
    แม้คืนนี้ไร้ดาวเรียงราย
    ก็ใช่ไร้ความหมายในตัวมัน
    ................................
    คืนนี้อาจไม่อบอุ่น
    รอยามรุ่งอรุณอุ่นสดใส
    เพราะตะวันไม่เคยทำร้ายนภาฟ้าไกล
    คงสดใสส่องแสงให้..ด้วยห่วงใย & อาทร
    
    
  • anisa

    13 กันยายน 2545 08:19 น. - comment id 76035

    ขอเป็นตะวันให้น้องแก้วนะ
  • ความห่วงใย

    13 กันยายน 2545 10:36 น. - comment id 76039

    ขอบคุณค่ะทวดพรระวี ปู่เก๋ และก็พี่ท็อป
    ที่น่ารักของน้องแก้ว...................
    จะเป็นตะวันให้น้องแก้วจริงหรือเปล่าคะ
    ...................อิอิอิ..........................
  • ความห่วงใย

    13 กันยายน 2545 11:54 น. - comment id 76080

    เธอบอกว่าจะเป็นดั่งตะวัน
    ให้ตัวฉันได้อบอุ่นและคลายเหงา
    เธอบอกว่าจะห่วงใยในตัวเรา
    ไม่ให้เหงาเศร้าใจอย่างที่เคย
    อยากจะบอกขอบคุณเธอยิ่งนัก
    ด้วยความรักที่เธอมีให้เสมอ
    ฉันวันนี้ยืนอยู่ได้ก็เพราะเธอ
    อยากบอกเธอ...ฉันรักดวงตะวัน...
    
    ..........อึ๋ย...กลอนพาไปอีกแล้ว.......
    ..............อิอิ.....ให้พี่ท็อป.....
    
    
  • windsaint

    13 กันยายน 2545 13:41 น. - comment id 76115

    รสชาติความเดียวดาย
    คือเครื่องหมายแห่งความกล้า
    เดียวดายและอ่อนล้า
    ความเย็นชาของหัวใจ
    
    รสชาติของความเศร้า
    คือความเหงาของหัวใจ
    เรี่ยวแรงที่หายไป
    สิ่งที่ได้คือเฉยชา
    
    รสชาติของความทุกข์
    คือความสุขของเธอนี่นา
    รสชาติของน้ำตา
    คือคำว่าเธอทิ้งกัน
    
    รสชาติของการลืม
    คือความปลื้มของเธอนั้น
    รสชาติความผูกพัน
    คือความฝันที่ค้างคา
    
    รสชาติการลาจาก
    คือลมปากเธอที่ว่า
    ตัวฉันดีเกินกว่า
    ที่จะมาเป็นคนรักเธอ
    
    กลอนพาปายหนายม่ายรุ
  • ความห่วงใย

    13 กันยายน 2545 17:29 น. - comment id 76167

    แหม.....มาเป็นชุดเลยนะคะปุ๊ก....อิอิ
    
  • windsaint

    15 กันยายน 2545 18:25 น. - comment id 76621

    ก้อกลอนมานพาปายอะ ม่ายรุ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน