เหมือนมีพ่อ...เป็นตำรวจ ช่างเข้มงวดทุกเรื่องไม่เคยปล่อย เหมือนมีพ่อเป็นนายร้อย เรื่องเล็กน้อยพ่อก็คอยดุด่าฉัน ทำเป็นรักษากฏหมาย วางท่ามากมายมาข่มกัน แต่ตัวเองกลับรั้น ไม่เคยฟังกัน...ทำตามใจ กฏหมายมี...ตัวเองแหก มันก็น่าแปลกใช่ไหม สอนลูกด่าลูกตามใจ แต่ตัวเองเหลวใหลทำซะเอง ทั้งบุหรี่เหล้ายาและเมียน้อย กลับถึงบ้านคอยแต่ข่มเหง เหมือนมีพ่อเป็นตำรวจปนนักเลง ทำตัวไม่เกรงใจใคร เหมือนมีแม่เป็นโจร เป็นคนละคนกับหวังไว้ แม่น่าจะเป็นพระในใจ แต่นี่ไหงไม่เหมือนกัน แม่เอาแต่เล่นไพ่ มั่วหวยไม่ใส่ใจแม้ตัวฉัน พ่อจับลงโทษทุกวัน ทะเลาะกันตบตีธรรมดา สังคมเมืองไทย มันเปลี่ยนแปลงอะไรนักหนา ไม่เว้นบิดรมารดา ที่ทิ้งกรรมไว้ต่อหน้าลูกลงคอ แล้วฉันจะไปพึ่งใคร ใครจะคอยใส่ใจลูกบ้างหนอ ่พ่อก็ด่า..แม่ก็ซ้ำ...น้ำตาคลอ ฉันเกลียดแล้วแม่พ่อ...พอกันที
burst 9 ก.ย. 2545 11:13 น. - ID 22227 
813
3
0
9 กันยายน 2545 14:11 น. - comment id 74740
อยากจะบอกเด็กหลายๆคน..อย่าเพิ่งท้อแท้.... จงทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด.. เป็นคนดีของสังคม..สุดท้ายผลดีอยู่ที่ตัวหนูเองนะจ๊ะ...ขอให้กำลังใจน้องๆทุกคน......... เหนื่อยล้า..ก็ส่งบทกลอนมาที่ thaipoem..... ที่นี่...อบอุ่นนะค๊ะ
9 กันยายน 2545 16:54 น. - comment id 74777
นี่คือความจริงอีกข้อนึงของสังคมไทย แต่มันไม่ใช่ทั้งหมดของสังคม
9 กันยายน 2545 17:01 น. - comment id 74780
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^ ..สะท้อนสังคมดีจังเลย..
ก็เป็นมุมมองอีกเสี้ยวนึง
ที่น่าคิดของพ่อแม่นะเนี่ย^*^
....................................
11 กันยายน 2545 07:40 น. - comment id 75464
ลูกไม้ย่อมหล่นไม่ไกลต้นค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
