รอหมอ

ส่องหล้า

กลางทุ่งนาฟ้ากว้างเส้นทางรก..................ผืนแผ่นอกแผ่นดินชีวินเคลื่อน
มีกระต๊อบโย้เย้เป็นเหย้าเรือน...................อยู่กลางเถื่อนทุ่งนาฟ้าแสนไกล
พ่อแม่ลูกผูกรักใจรับรู้...........................การเป็นอยู่ง่ายงามตามวิสัย
ลูกเพิ่งโตเติบกล้าเจริญวัย.......................	ร่วมหัวใจพ่อแม่ลูกผูกชีวา
เรียนโรงเรียนรกร้างข้างข้างวัด.................กว้างเกินขอบจำกัดจะจัดหา
ได้เรียนรู้เติบโตบนพื้นนา.......................	กว้างและไกลเกินกว่าจะคว้าดึง
อนามัยอยู่ไกลในตลาด.............................	เป็นโรงหมอผูกขาดอันดับหนึ่ง
ใครป่วยไข้มีหมอไม่ดื้อดึง.........................	ไปรักษาให้ถึงที่บ้านเรือน
แล้ววันหนึ่งกลางนาเมื่อฟ้ามืด...................ใจเย็นชืดเหน็บหนาวเข้าเชือดเฉือน
เมื่อลูกรักเจ็บไข้ได้มาเยือน........................ตัวร้อนเหมือนเปลวไฟที่ไหม้ลาม
ยาหมอตี๋ซื้อมาก็กินหมด.............................ไม่รู้กฎเพียงพอในข้อห้าม
ไข้ขึ้นสูงสูงไม่ลดเกินปลดปราม...................ต้องไปตามหมอมารักษาพลัน
อนามัยไกลกว่าขาจะก้าว............................จักรยานช่วงยาวคราวคับขัน
ผ่านคันนาป่าทุ่งมุ่งชีวัน.............................พ่อผู้ปั่นหมายหมอต่อชีวิน
ถึงโรงหมอหมอรู้อาการร้าย........................คนวางวายไข้เลือดออกระอาถิ่น
ปลิดชีวิตเด็กเด็กหลายชีวิน.......................ให้ดับดิ้นก่อนหมอต่อชะตา
เครื่องมือหมอหยูกยาจัดหาพร้อม................หัวใจน้อมจิตนำยามรักษา
พลีชีวิตดึกดื่นตื่นลืมตา...............................เป็นจรรยาฯ ของหมอต่อผู้คน
ผ่านคันนาคันเก่าเล่าความแกร่ง.................สู่กระต๊อบโหว่แหว่งในเหล่งหน
แม่และลูกรอหมอต่อชีพตน.........................แม่หัวใจสับสนและวุ่นวาย
ไปไหนหนอหมอไม่มาชักช้านัก....................ไปจมปลักโคนบ่อพ่อจึงหาย
ลูกเอ๋ยลูกเจ็บหนักไม่ผ่อนคลาย....................เพราะฤทธิ์ร้ายดิ้นชักจักเกินทน
สายลมวูบวาบไหวหัวใจวาบ...........................ลมหายใจเยิบยาบอยู่ในหน
ลมอื้ออึงตึงตังในกมล................................ลมหายใจหลุดพ้นสงบแรง
หมอมาถึงเวลาที่ฟ้าพราก..............................ฉุดกระชากหัวใจให้หลุดแหล่ง
ชีวิตน้อยรอหมอจนสิ้นแรง............................หัวใจแหว่งหวังหมอต่อชีวิน