น้ำใส ใหลเอื่อล้น อาบกาย เราเอย ใสซื่อ ซ้ำใจพ่าย ยิ่งแพ้ ฉันรัก จึ่งใจง่าย มิแล รักทุ่ม หยั่งรักแท้ สุดท้าย พ่ายรัก บางครั้ง...ความเงียบ มันทำให้ฉันต้องร้องไห้ บางครั้ง...การคิดถึงเขา น้ำตามันก็คลอเบ้า บางครั้ง...การได้สัมผัส มันก็ทำให้ตื้นตันใจ บางครั้ง...แค่ถ้อยคำเพียงเอ่ย น้ำใส ๆ ก็พรั่งพรู บางครั้ง...ความเข้าใจหรือเหตุผล มันอาจทำให้ซาบซึ้งจนล้นปรี่ บางครั้ง...การบอกเลิกรัก น้ำตาสักหยดกับไม่มี ไม่ว่าสักกี่ครั้ง สักกี่หน ความทรงจำแห่งช่วงเวลา ที่เธอและฉัน ได้ใช้ร่วมกัน จะอยู่ในสายใจแห่งรัก เฉกเช่นนี้ชั่วนิรันดร.............................................................
4 กันยายน 2545 15:59 น. - comment id 73093
ฉ ฉ ฉเอาใจช่วยนะฉ vฉ ฉ
4 กันยายน 2545 17:14 น. - comment id 73130
อ้อนเขียนโคลงก้อเป็นด้วยนะเนี่ย.........
4 กันยายน 2545 18:21 น. - comment id 73144
เหอะๆๆๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ น้ำตาท่วมจอ สุดท้ายก็ไม่ลืม 5555 แต่รู้สึกสำนวนเริ่มดีขึ้น ใช้ได้ พยายามอีกหน่อย แฮ่ๆๆๆๆ
4 กันยายน 2545 21:04 น. - comment id 73179
น้ำตาฮือๆๆ
5 ตุลาคม 2545 07:34 น. - comment id 83856
lllllll น้ำตาของ SoFaR^^ lllllll