เมื่อตัดสินใจจะไปจากฉัน เพราะรักใครคนนั้นมากกว่า ก็แค่ลืมคำสัญญา ลืมคืนวันที่ผ่านมาให้หมดใจ ไม่ต้องห่วงฉัน เพราะคงร้าวรานไม่เท่าไหร่ จากไปเถอะจากไปให้ไกล ฉันไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วงใย ......ให้เปลืองใจเธอ........
4 กันยายน 2545 13:03 น. - comment id 73060
ฝากกลอนไว้อ่านด้วยนะคะ
4 กันยายน 2545 14:35 น. - comment id 73076
ฉ ฉ ฉ ฉ ฉ ฉ ฉ ฉ ฉ ฉ ฉ ฉ ฉ ฉ ฉ ฉ ฉ ฉ
4 กันยายน 2545 17:09 น. - comment id 73129
มารับฝากจ้า.........
4 กันยายน 2545 18:40 น. - comment id 73146
...ฉันเป็นดั่งเมฆมืดมน.... ที่สร้างฝนพร่างพรมบนฟ้า อาจดูไม่สวยพราวงามตา แต่ทว่ามีฉันก็ค่ามากมาย ........................................... ..ทุกสิ่งล้วนมีค่าสร้างสรรค์.. ขึ้นอยู่ว่าใคร...จะให้มันมีความหมาย อาจจะดีกับเธอ..แต่อีกหลายคนร้าวรอนใจ ฉันไม่อยากทำร้ายใคร................ .........โดยไม่ตั้งใจอีกแล้วนะเธอ ......................................... ....รัก-ไม่รักก็อยากให้บอก... ฉันเข้าใจอยู่หรอกที่ชอบ..พลั้งเเผลอ ไม่ได้รัก..แต่บางครั้งยังอยู่กับฝันละเมอ อาจพูดไปแบบเผลอๆ..ว่าเธอรักกัน.. ............................................ ...อาจจะมีบ้างก็แค่..หวั่นไหว.... แต่คงทำอะไรไม่ได้มากกว่านั้น เพราะฉันไม่ใช่ตัวแปรที่สำคัญ ที่อยู่กับฉันทุกวัน..แค่รอวันจะไป.. ..............................................
4 กันยายน 2545 19:04 น. - comment id 73152
...ฉันไม่อยากทำร้ายอีกคน... ที่เขาทน..รอคอยคำตอบจากฉัน.. รู้ดีว่าเจ็บปวดแค่ไหนที่รอ..คนไม่รักกัน ไม่อยากให้คนนั้น ที่รักฉัน..ต้องเสียใจ.. .......................................................... ..แค่นี้ฉันก็รู้สึกผิด... ที่ปกปิดให้เขารออย่างมีความหวัง พึงรู้ว่าเธอคนนั้น..อยู่ในอารมณ์เดียวกัน ที่เฝ้ารออยู่ทุกวันแค่ฝัน..เธอกับฉัน.. .........ไม่จริงใจ......... .............................................................. .......น่าสงสารคนที่เราให้รอ แต่ก็ปล่อยเธอไปไม่ได้ กลัวอีกคนทิ้งแล้วต้องเสียใจ ฉันคงสบายใจหากมีใครปลอบโยน ขอโทษที่เห็นแก่ตัวเกินไป แล้วฉันจะทดแทนคืนมาให้ในไม่ช้า รออีกหน่อยละกันนะ
4 กันยายน 2545 20:25 น. - comment id 73170
ขอบคุณทุกคนค่ะที่มาอ่านกลอนของน้องแก้ว รออ่านกลอนของคุณอยู่นะคะ
4 กันยายน 2545 21:25 น. - comment id 73184
สำเนียงแก้วแว่วหวานปานจะหยด ระวังมดโลมลามไต่ตามหา ถึงขับไล่อย่างไรคงไม่ลา ตายต่อหน้ากองน้ำตาลหวานวึ้งใจ
4 กันยายน 2545 21:42 น. - comment id 73197
ซึ้งมาเลยนะคะคุณพรระวี คุณมากกว่าระวังมดขึ้นนะคะ
4 กันยายน 2545 21:43 น. - comment id 73199
ขอประทานอภัย บทกลอนข้างบนขอเปลี่ยน บรรทัดสุดท้ายเป็น ตายต่อหน้ากองน้ำตาลหวานซึ้งใจ
5 กันยายน 2545 20:32 น. - comment id 73514
รังมดอยู่นี่เอง หาเจอแล้ว อิอิ
6 กันยายน 2545 21:19 น. - comment id 73918
ขอบคุณค่ะทิ พรระวีหวานอีกแล้ว