๑ ณ ห่วงคิดถึงนี้.......... เจ้าเอย ลมแผ่วพลิ้วรำเพย....... คนึงเร้า ใบไม้ละลิ่วเกย............ ที่เคย นั่งนา สายฝนฉ่ำพรมเคล้า...... เงาฟ้าเงาดิน ๚ ๛ ๒ ณ ใจข้าฯวอนเจ้า....... ให้ยิน จงอย่าเพียงแต่จินต์....... ก็รู้ ข้าฯหมายมุ่งจากวิญญ์.... บ่หลอน .ใดนา ณ ที่แห่งมากผู้-.............. ชนชั้นเป็นพยาน ๚ ๛ ๓ พรหมเทวัญ ฤๅ ห้าม... ข้าฯคนึง พิรุณยังหยาดถึง............. ใจข้าฯ พฤกษ์ขจีผลิแย้มคลีง-..... เคล้าคลอ..เคียงเฮย ลิชิตแห่งฟากฟ้า............. ย่อมสิ้นเมื่อประสาน ใจกัน ๚ ๛ ๔ เพียงชีวินต่อนี้ ............. เลือนลาง คำพร่ำเพียงจางจาง .......... นะเจ้า สิ้นแสงแกร่ง สิ้นทาง ......... สิ้นร่าง สิ้นแรง แม้นอยู่ อยู่คลอเคล้า ......... รากเหง้า ซากระทม ๚ ๛
วลี.. 31 ส.ค. 2545 01:13 น. - ID 21607 
605
1
0
31 สิงหาคม 2545 04:23 น. - comment id 71775
สุดยอดเลยอาจารย์วลี........
31 สิงหาคม 2545 09:56 น. - comment id 71819
โอ้โห ลุงวลีแต่งได้ยอดเยี่ยมมากเลยครับเนีย แต่งเก่งจังเลยครับ สงสัยต้องให้สอนผมมั่งแล้วเนีย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
