หลับตาลงคราใดให้หวลถึง คิดคำนึงถึงความหลังยังหวั่นไหว เก็บเรื่องราวเกี่ยวร้อยดังมาลัย ทอดอาลัยยามคิดถึงพึงคร่ำครวญ คิดถึงเอยช่างร้อนรนแสนหน่วงหนัก คิดถึงรักหนหลังช่างอ่อนหวาน คิดถึงเธอคิดถึงมากช่างทรมาน คิดถึงดอกไม้บานเบ่งกลีบในสองใจ ได้เพียงแต่คิดถึงซึ่งอดีต ดั่งคมมีดกรีดเฉือนไม่เลือนหาย เมื่อความรักสองเราต้องมลาย เหลือเพียงกายที่ไร้สิ้นซึ่งวิญญา เหลือไว้เพียงความรักในอดีต เหลือชีวิตที่ปราศใจไร้ความฝัน เหลือไว้เพียงเงาเธอในดวงจันทร์ เป็นเพียงฝันที่ผันผ่านกาลเวลา ไม่อยากคิดไม่อยากฝันสานมันต่อ บางทีท้อกับเรื่องราวคราวเปลี่ยนผัน ไม่อยากได้ความรักที่ลวงหลอกยอกชีวัน ไม่อยากได้ความจริงอันผันตามกาล
J&J 27 ส.ค. 2545 11:12 น. - ID 21327 
797
0
0
27 สิงหาคม 2545 13:56 น. - comment id 70729
ก็เพราะดีค่ะ ^_^
28 สิงหาคม 2545 09:46 น. - comment id 70973
^--^ มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ^--^ ู^--^ ตัวหนังสืออ่านไม่ค่อยเห็นค่ะ ^--^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
