คิดถึงสายน้ำไหลใสสะอาด เดี๋ยวนี้ขาดแห้งแล้งบางแห่งขุ่น คิดถึงสายลมอ่อนอ้อนละมุน เดี๋ยวนี้กรุ่นไอร้อนไม่ผ่อนคลาย คิดถึงฝนหล่นไหลในหน้าฝน เดี๋ยวนี้หล่นไหลน้อยบ่อยบ่อยหาย คิดถึงอากาศดีมีมากมาย เดี๋ยวนี้กลายเป็นพิษเศร้าจิตใจ คิดถึงความร่มเย็นเคยเป็นอยู่ เดี๋ยวนี้ดูอบอ้าวน่าเศร้าไหม คิดถึงป่ารกชัฎมากสัตว์ไพร เดี๋ยวนี้ไร้สัตว์ป่ามาสูญพันธุ์ สาเหตุใหญ่ใครคิดพินิจบ้าง ว่าป่าสร้างความอุดมสมบูรณ์นั่น ที่เกิดความวิปริตผิดปางบรรพ์ เพราะป่านั้นคนไม่ปลูกถูกทำลาย มาเถิดมา มาร่วมใจใฝ่พิทักษ์ อนุรักษ์ป่าไม้ ยังไม่สาย คนละต้นสองต้นผลบั้นปลาย ปลูกป่ากลายกลับฟื้นสร้างรื่นรมย์ น้ำจะใส ฝนจะหลั่ง ทั้งไม่ร้อน ทั่วนาครจะสุขไม่ทุกข์ถม ป่าคู่คน คนคู่ป่า พาชื่นชม มานิยมปลูกต้นไม้ให้มากมี.
25 สิงหาคม 2545 23:27 น. - comment id 70260
มาช่วย...ไม้เก็ด...รณรงค์ด้วยคนค่ะ
26 สิงหาคม 2545 02:24 น. - comment id 70316
มาด้วยคนนุงครับพี่ไม้เก็ด...
26 สิงหาคม 2545 04:32 น. - comment id 70329
So do I.
26 สิงหาคม 2545 11:46 น. - comment id 70409
ปลูกต้นรัก จะได้รักษาต้นไม้กัน คิดพี่ครับ
26 สิงหาคม 2545 17:19 น. - comment id 70494
เห็นด้วยค่าาาาา กลอนบทนี้ดีจัง
29 สิงหาคม 2545 22:25 น. - comment id 71414
ขอบคุณเพื่อนทุกคนครับ