สายสาน..สานสายใยอดีต ราวคมมีดกดกรีดปวดปร่า เหลียวหลังมองทางที่ผ่านมา รอยฝันทาบทาเป็นรอยทาง ทอดท้าวก้าวย่างบนทางเปลี่ยว ลดเลี้ยวมุ่งหน้าสู่ฟ้ากว้าง ก่อนแสงตะวันวาดจะวายวาง ก็ยังหวังว่าจะได้เห็นแสงดาว บนผืนฟ้ายามค่ำดาวระยับ แสงริบหรี่..วิบวับชวนเหน็บหนาว แต่อย่างน้อยรอยฝันยังพร่างพราว เก็บเอาไว้..เพื่อกล้าก้าวในแดนไกล