สายฝนหล่นจากฟากฟ้าคราคลั่ง น้ำตาหลั่งพลั่งพลูสู่แก้มขาว ดุจดั่งรักสุดทางร้างเรื่องราว ระยิบพราวราวฝนหล่นฟ้าไกล แสนอัดอั้นตันใจหาใดเหมือน รักมาเลือนร้างราน่าสงสัย อยากโลดเล่นเซ่นฝนจนฉ่ำใจ เพื่อดับไฟแห่งรักหักพะวง ฯ แรงบันดาลใจจากบทกวีของคุณ Smilely บทกวีสายฝนเปาะแปะค่ะ
22 สิงหาคม 2545 05:49 น. - comment id 69019
ความฉ่ำเย็นแห่งสายฝน คงบรรเทาความว้าวุ่น ในใจคนได้ไม่น้อย ขออนุญาติรับเอาความเยือกเย็นเข้าไว้ด้วยคนนะน้องแอ๋ม
22 สิงหาคม 2545 12:15 น. - comment id 69116
^*^ ^*^ ^*^ เพราะจังเลยจ้า ^*^ ......................
22 สิงหาคม 2545 19:08 น. - comment id 69211
ค่ะ.......พี่พรระวี / น้องแนทตี้ ขอบคุณที่ให้กำลังใจเสมอค่ะ