ฝนเริ่มตกอีกแล้ว เสียงฝนแว่วให้ได้ยินมาแต่ไกล อีกไม่นานก้อคงมาตกที่ใกล้ใกล้ ละอองไอคงฉ่ำเย็นเช่นที่เคย หลายฝนแล้วนะนี่ ที่ต้องรอมองสายฝนอย่างเงียบเฉย มองอย่างเงียบเหงาและคุ้นเคย มองอย่างเฉยเมยและเย็นชา สายฝนที่ตกพรำ. หัวใจเริ่มร้องร่ำเรียกหา มันเหน็บหนาว..ปวดร้าวอุรา หวั่นไหวทุกคราที่ฝนริน ละอองฝนที่เย็นฉ่ำ มันตอกย้ำความเหงาไม่รู้สิ้น ทุกอนูของหัวใจที่ได้ยิน ดั่งเพลงพิณ..ขลุ่ยเป่า..ให้เศร้าซึม.