ทุกวันนี้ฉันยังอยู่กับวันเก่า เพลงพระจันทร์ หลังบ้านเรา เคยร่วมร้องกันไว้ เหลือเพียงทำนองน้ำตา ที่คลอตามจังหวะหัวใจ ให้ความร้าวรานที่อยู่ข้างในบีบเค้นความอ่อนไหวจนอ่อนแอ ไม่กล้า แม้แต่จะเดินผ่าน กลัวความจริงกระทบจนร้าวรานเป็นรอยแผล ในวันที่เธอรักเขา ที่เดิมของเราเหลือเพียงคนเศร้าที่ถูกรังแก หัวใจกลายสภาพเป็นคนขี้แย ร้องเพลง แพ้ ได้เพลงเดียว
17 สิงหาคม 2545 14:42 น. - comment id 67985
เย้ๆๆๆๆ ชอบจัง อิอิ พี่ๆเก่งๆ
17 สิงหาคม 2545 14:44 น. - comment id 67986
ต่อให้นานสักเพียงไหน ก็ตามแต่ แต่คำว่าแพ้ แพ้ ก็คงอยู่ เป็นเหมือนคำ สาป เป็นเหมือนคำขู่ อยู่ในใจจนตายไม่มีวัน...... ลบเลือน มาร้องให้น้อง ๆ ฟัง
17 สิงหาคม 2545 22:03 น. - comment id 68054
ชอบจังเลย
17 สิงหาคม 2545 22:13 น. - comment id 68059
หัวใจกลายสภาพเป็นคนขี้แย ร้องเพลง แพ้ ได้เพลงเดียว สุดยอด ใครคิดประโยคนี้เนี่ยะ *^_^*
17 สิงหาคม 2545 23:41 น. - comment id 68079
พี่แพรวาคิดค่ะ อิอิ
18 สิงหาคม 2545 12:18 น. - comment id 68151
เพราะดีค่ะ
18 สิงหาคม 2545 21:56 น. - comment id 68270
แบบว่า หลบเจ้านายเขียนด้วยความลุ้นง่ะ เหอๆ
18 สิงหาคม 2545 23:12 น. - comment id 68295
ระวังหลังให้ดีนา...อิอิ
19 สิงหาคม 2545 19:00 น. - comment id 68457
เพราะมากเลยคะ
19 สิงหาคม 2545 19:00 น. - comment id 68458
เพราะมากเลยคะ
19 สิงหาคม 2545 21:37 น. - comment id 68488
เพราะจนหลอนเลยนะเนี่ย 555