หยิบกรรไกร.. ตัดรูปเธอที่ให้ไว้จนหมดสิ้น น้ำตาอยากรินไหล...ปล่อยไหลริน หัวใจหากแหว่งวิ่น...ก็ปล่อยมัน เจ็บนัก ต่อกี่รักกี่รักแค่ความฝัน เจ็บซ้ำซ้ำย้ำย้ำอยู่ทุกวัน กี่ฝันกันที่ต้องกลั่นเป็นน้ำตา จบ.. ลั่นปากไม่ขอพบขอเจอหน้า ช่างหัวใจหากจะไร้คนนำพา จะเดียวดายเหว่ว้า..ก็ช่างมัน
16 สิงหาคม 2545 15:43 น. - comment id 67718
O ... Oh ... Today you are a little bit serious, ha? You are sad too. It takes time to find a right person, na. It takes a lot of good consideration. My bad character is that I never fall in love with a person who falls in love with me at all. I fall in love with someone I believe that he will not make me sad if he will love me. Unconciously I fall in love the nice person. But it hurts too since that person did not love me. I dont know how to explain, but this way it hurts a lot less, I guess. Nice person will be careful when he deal with you no matter what he loves you or not. Keep in mind, OK?
16 สิงหาคม 2545 16:13 น. - comment id 67721
ตัดรูปทิ้งเท่าไหร่ก็ไม่มีความหมาย หากตัดใจไม่ได้....ก็ยิ่งช้ำมากมายเท่านั้นเอง อย่าทำอะไรด้วยอารมณ์เลย...รอให้เย็นลงแล้วถ้าคิดว่ายังอยากตัดหรือทิ้งอยู่ แสดงว่านั่นแหละความรู้สึกจริงๆของเรา จะทำก็ทำเถอะ
17 สิงหาคม 2545 03:16 น. - comment id 67887
ให้กำลังใจนะ
17 สิงหาคม 2545 13:39 น. - comment id 67969
แค่เรื่องราวเก่าๆ.... สมัยที่ รักก็แรง เกลียดก็แรง เท่านั้นน่ะ .. ตอนนี้แก่แล้ว :)